Bana Açı Veri Yor Belalım

Bana Açı Veri Yor Belalım

Hayat sensiz ne kadar çekilmez karlarla kapli daglar kadar uzaksin bana bir türlü kavusamiyorum o gözlerini doyasiya seyredemiyorum saçini koklayamiyorum

iste bu bana aci veriyor belalim

kapali bir kutu gibi yasiyorum bu karanlik serefsiz acimasiz hayattagözyaslarim dinmek bilmedi sel oldu akti

dibsiz kuyuya

sana kavusmak bilmece sanki çözemedim gittideli korkusuz

yüregim kaya gibi sert kalbim sütsüz kalan bebek misali agliyornasil özledigimi bir bilsen çobanin kavalina duydugu

özlem vatan hasreti çeken gurbetçinin özlemi gibi özlüyorum

seniiste bu bana aci veriyor belalim

Bana yazdigin mektuplari her aksam oldugunda isiklari kapatip mum isiginda elimde bir sigara ve bana verdigin kokunla süslenmis gözyaslarimla yipranmis esarbini koklayarak saatlerce tekraaar tekraaar okuyorum o an sen varmisin gibi aksami geçiriyorumnasil tanistigimizi anlatiyorum kendi kendime

seni sensiz yasamak bana aci veriyor belalim

hatirlarmisin bir gece yürürken bana ilk seni seviyorum dedigin cümleyi o an benim en mutlu günümdü çocuklar gibi sevinmistim sokaklara haykirmistim seni sevdigimi, insanlar

derin uykularindan kalkip bana bagirmislardi sende sus sus

diyorduniste bunlari hatirlamak bana aci veriyor belalim

Gelinlik tükanlarina giderdik sana gelinlik bakardik, hele birtanesi vardiki her seferinde baktiginda gözlerini ayiramazdin kollari güllerle dikilmis üstü dantelle kaplanmis uzun bir gelinliktiiçin rahat olsun birtanem aldim astim onu

esarbinin yanina, her sabah kalktigimda gelinlige sarilip agliyorum nasil içim gidiyor canim yaniyor bir bilsen

baktigim her yer,yürüdügüm her sokak seninle hatiranla kazili

hayalinle yasamak bana aci veriyor belalim