10-11-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sahte Bir Aşk..
Hayat, gittikçe dibi biLinmez kör kuyuLara itiyordu beni yavaş yavaş  Hani ben hep neşeLiydim, hep mutLuydum, hani ben cimcimeydim ya; şimdi karaMsar keLimesi biLe az kaLır içimi tasVir etmeye  Benim de güvendiĞim insanLar vardı, benim de dostlarım vardı ya da ben var sanmıştım AsLında hiç oLmamışLardı ki  Şimdi nasıL sessiz çığLıkLardaysam o zamanLar da içten haykırıyordum 
Herkes imRenirdi bana ne güzeL güLümsüyormuşum her zaMan  Kim biLirdi ki benim yüreğimde koPan fırtınaLarı?  En kötü zamanLarında yanında oLmaya çaLışırdım insanLarın, sığınıLacak kocaman bir Limandım ben ama deniz daLgaLandığında hiçbir gemi yanaşmazdı bana  Kendi kendime savaşırdım ben fırtınaLarLa, bakardım uğramadan geÇen gemiLerin ardından sessizce 
Hadi kuşanın yine sevimLi insan maskeLerinizi!  Ben maskeLerin aLtında yatan şeytanLarı göremeyecek kadar körüm ne de oLsa  YaLanLarLa süsLenmiş sevgi sözLeriyLe yaraLayın beni önce, sonra zehirLi birer ok gibi sapLayın çirkin sözLerinizi teker teker  Umrumda değiL artık acıLar, yaraLar  BağışıkLık kazandı ruhum sayeNizde!!!
Ne kadar da umutLuydum herkesten  İnsanLarın sahte olduğuna inanmazdım Şans verirdim her insana ayrım yapMadan, tıpkı ayrım yapmadan beni de acıttıkLarı gibi  Canımdan parÇa biLdim birçoğunu, kendimi sever gibi sevdim ama sevmek yetmiyorMuş DostLar sahte, sevgiLer sahTe, insanLar saHte oLmuş da bir ben kaLmışım fark edemeyen 
İşte şimdi ben de sizDen biri oLuyorum Hadi kusun içinizdeki kini, ben de öğrenmeLiyim acımasız oLmayı  Nefret, duyguLarın en üstünü oLmuş artık  Benim nasıL oLsa umudum kaLmadı artık, varsın içimi nefRet doLdursun ne fark eDer? Ruhum can çekişiyor şimdi aydınLığı meçhuL oLan uzun, karanLık yoLLarda  Durmaksızın kanıYor yaraLarım, sessizLiğimin çığLıkLarında kayboLuyor isyankar ferYatLarım  Vazgeçtim arTık her şeyden 
ARTIK MELEK DEĞİLİM  
|
|
|
|