Sevmeк &Quot;Susмαк&Quot; мİş ...

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Seni seviyorum demeyi özlemek

Bilirsiniz bu özlemi sevdiğini özlemekten daha çok can yakar 'seni

seviyorum' demeyi özlemek

Aklınıza geldikçe bu sözcükler dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir

sessizliktir

Bu sessizlikler eksik bir sevgiyle birikir içinizde

Tüketilmiş bir sevda vardır ellerinizde

Birisi veya birileri tüketmiştir

sevdanızı

Ve siz hep aynı soruları soruyorsunuzdur kendinize 'sevdalar

tükenir mi?' 'aşk eksilir mi?' Bilmezsiniz eksilen aşk değildir sizsinizdir

gidenin ardından

Sevdiğinizi söyleyemedikçe eksilirsiniz

Sevdiğinizin

yokluğuna seni seviyorum diyememenin acısına uyanırsınız her gün

Giden gitmiştir ama hesabı verilmemiştir sevdanın

Birileri sevdanızı

tüketmiştir sevdanızda sizi

Sanki sevdiğinize bir kez daha seni

seviyorum diyebilseniz geri dönecektir 'bak sevdan ellerimde onu hiç

bırakmadım' diyecektir sevdiğiniz

yalnızlığınızın avuntusudur bu

Ama

bir kez daha 'seni seviyorum' diyemezsiniz

Sevdanız artık sessizliğinizdir

Sessizliğinizde eksilirsiniz ve sorularınıza bir yenisi eklenir; 'sevda

eksiltir mi insanları?'

Gidenin bir gün geri dönmesinden tekrar size 'seni seviyorum' demesinden

korkarsınız

Öyle çok acımıştır ki içiniz sessizliğiniz üzerinize öyle

sinmiştir ki sevdiğinizin dönmesini isteseniz de korkarsınız

Çünkü siz

artık siz değilsinizdir

İçinde 'seni seviyorum'lar biriktirmiş bedenindeki

dokunuşları göz yaşlarıyla yıkamaya çalışmış yaraları kanamasın diye

birilerine sarılamayan birisinizdir artık

Basit iki sözcüktür 'seni seviyorum' Ama bu sözcükleri söyleyemedikçe

kendinizden uzaklaşmışınızdır

Sevdaların tükeneceğini aşkların

eksileceğini kabullenmişsinizdir

Sözcükler anlamını yitirdiğinde

yaşamında anlamını yitirdiğini sonradan fark edersiniz ve sevdiğinizin

giderken hayatınıza anlam katan tüm sözcükleri de götürdüğünü 'seni

seviyorum' demeyi özlemeye başladığınızda anlarsınız

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sevmeк &Quot;Susмαк&Quot; мİş ... Seni seviyorum demeyi özlemek Bilirsiniz bu özlemi sevdiğini özlemekten daha çok can yakar 'seni seviyorum' demeyi özlemek Aklınıza geldikçe bu sözcükler dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir sessizliktir Bu sessizlikler eksik bir sevgiyle birikir içinizde Tüketilmiş bir sevda vardır ellerinizde Birisi veya birileri tüketmiştir sevdanızı Ve siz hep aynı soruları soruyorsunuzdur kendinize 'sevdalar tükenir mi?' 'aşk eksilir mi?' Bilmezsiniz eksilen aşk değildir sizsinizdir gidenin ardından Sevdiğinizi söyleyemedikçe eksilirsiniz Sevdiğinizin yokluğuna seni seviyorum diyememenin acısına uyanırsınız her gün Giden gitmiştir ama hesabı verilmemiştir sevdanın Birileri sevdanızı tüketmiştir sevdanızda sizi Sanki sevdiğinize bir kez daha seni seviyorum diyebilseniz geri dönecektir 'bak sevdan ellerimde onu hiç bırakmadım' diyecektir sevdiğiniz yalnızlığınızın avuntusudur bu Ama bir kez daha 'seni seviyorum' diyemezsiniz Sevdanız artık sessizliğinizdir Sessizliğinizde eksilirsiniz ve sorularınıza bir yenisi eklenir; 'sevda eksiltir mi insanları?' Gidenin bir gün geri dönmesinden tekrar size 'seni seviyorum' demesinden korkarsınız Öyle çok acımıştır ki içiniz sessizliğiniz üzerinize öyle sinmiştir ki sevdiğinizin dönmesini isteseniz de korkarsınız Çünkü siz artık siz değilsinizdir İçinde 'seni seviyorum'lar biriktirmiş bedenindeki dokunuşları göz yaşlarıyla yıkamaya çalışmış yaraları kanamasın diye birilerine sarılamayan birisinizdir artık Basit iki sözcüktür 'seni seviyorum' Ama bu sözcükleri söyleyemedikçe kendinizden uzaklaşmışınızdır Sevdaların tükeneceğini aşkların eksileceğini kabullenmişsinizdir Sözcükler anlamını yitirdiğinde yaşamında anlamını yitirdiğini sonradan fark edersiniz ve sevdiğinizin giderken hayatınıza anlam katan tüm sözcükleri de götürdüğünü 'seni seviyorum' demeyi özlemeye başladığınızda anlarsınız