10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Veda Yazısıdır, İki Nefes Arası....
Bir veda yazısıdır  Bu web sitesini bunca zamandır içimdeki sevinçleri ve üzüntüleri ; aşkları ve ayrılıkları dile getirmek için kullanıyorum Yazdıklarımı beğenenler olduğu gibi beğenmeyenler de oldu Kiminiz yorum yazarak görüşlerinizi dile getirdiniz , kiminiz şöyle bir bakıp geçti  
çoğu zaman açık olmaya çalıştım bu sayfalarda, anlatmak istediklerimi anlatırken  Bir yazar veya edebiyatçı olmadığım için de anlatmak istediklerimi bazen de anlatamadım 
Son zamanlarda sizin de -ihtimal ki- hissettiğiniz biçimde karamsar ve genelde ayrılık üzerineydi tüm yazılanlar Ve testi ancak ve ancak içindekini sızdırırdı 
Bu yüzden bir müddet kendi kabuğuma çekilmek istiyorum çünkü, her önüne gelene aşık olduğunu zannedenlerden sıkıldım, çünkü ihtiraslarının adını sevda sananlardan sıkıldım, "ex aşkım" diye başlayan cümlelerden, günde onlarca kez söylenen "seni seviyorum" lardan bunaldım  Sevdiğine bir mektup bile yazmadan, sağdan soldan "sms için güzel sözler" diye aramadan sadece kendı duygularını içeren bir notu bir çiçeğe iliştirip sevdiğine göndermeden, gönderme ihtiyacı ve düşüncesini bulamadan başlamış ve bitmiş ilişkilerden sıkıldım, sıkıldım, sıkıldım  
Anlattığım şeylerin ve duygularımın boşluğunu derinden hissetmeye başladım Bu yüzdendir ki bir müddet kendi kabuğuma çekiliyorum, daha sade bir yaşam sürmek ve yazılarıma bu elim duyguları daha fazla karıştırmadan 
Bu süreçte mail yollayarak beni motive edenlere teşekkür ederim Bir çoğuna cevap yazmaya çalıştım Cevap yazamadıklarım da haklarını helal etsinler 
Zaten tabiatı bile ayrılık üzerine kurmamış mı yaradan;
Yaprak düşer dalından, su iner bulutlardan;
Seviyorum derken bile ayrılır sözler dudaklardan
MAVİ BİR ÖLÜM
Yine sana sesleneceğim
Senin kim olduğunu hiç bilmeden
Senin kim olduğunu en çok bilerek
İsyankar zambakların çılgın nilüferlerin
Dört nala açan kiraz çiçeklerinin
Dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım
Sarı bir hüzün kızıl bir gurur
Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım sana
Hüznü, gururu ve öfkeyi bilseydin keşke
Hüznün beni aşan taşkınlığını
Gururumun binlerce yıl önceden miras kalmış hoyratlığını
Öfkelerimin hiçbir zaman sona ermeyecek ve azalmayacak kararlılığını
Anlayabilseydin
Anlatabilirdim sana
Seninle yaşanan bir aşktan sonra
Ayrılığın ölüm bile olsa
Mavi bir ölüm olacağını  !
Ömer çelik
Not:Alinti
Cok Begendim sizlerle paylasmak istedim
|
|
|