10-11-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
''Aşk'' Dedim Attım İçime Seni..
“aşk!” Dedim attım içime seni
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın Kavgadır kalbimin gözündeki fer
Bir devrimin eskimiş yüzüyüm Derinimde puslu ihtilaller yanmış süt kokulu sabahların eşiğinde bekleyen gece!
Bana göz kırpıyor kalabalık yalnızlığım şimdi arsızca Fütursuzca
Kimi nerde arayacağımı sordum mavi gözlü hüzne
Dedi “geç! aşkı geç!” Geçemedim
Yedi geceyi geçtim, yedi güvercin vurdum, yedi yıldız biçtim, yedi nehir içtim, yedi dağ ezdim, yedi yemin verdim, yedi gül derdim ve yedi kez titredim bakışlarının sırtında Bir eren geçiverdi içimden o vakit
Dedim “kimi, nerde arayayım!”
Dedi “vur! aşkı vur!” Vuramadım
Bir tutam hayat buldum Kokmuştu, çekilmişti bütün suları
Unutulmuştu bütün sözler ve sanki görmek için kapanmıştı gözlerin ayağına ölüm
Ölüm kör müydü? Bir cebinde birikmiş kan buldum kullanılmış hayatın Alıp bağrıma bastım
Sonra biraz daha yokladım ve bir and buldum sol dikişte Dedim "kimi, nerde arayayım?!"
Dedi “sök! aşkı sök!” Sökemedim
Bir şiir yazdım kalbine İçinde kalbin hiç geçmedi Bir çığlık çığırdım utancın yüzüne
Karanlık çatladı Kalbin ıssızlığına yağmur gibi düşürdüm şimşekleri ve gözlerime çark ettim karabasanları
Bir elimi sana verdim ötekini aramadım bile
Bir yangın geçiverdi yamacımdan Dedim “ kimi, nerde arayayım?!”
Dedi “ kır! aşkı kır!” Kıramadım
Eşkıya bir kahır biçti ömrümü sonrasında canhıraş kavgalar Küskün ölümler
Aynı yollardan geçtim
Farklı sehpalarda idam edildim ve unutmanın en deli yükünü taşıdım ben, sözlerinin kahpe yüzünde!!!
Yalanın ve ihanetin insafsızlığı bendeydi
Benden soruldu uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı!
Aşkı geçemedim, vuramadım, sökemedim, kıramadım!!! Kendime kaldım Kendimi topladım Tuttum elimden Bağladım gözlerimi
“aşk!” Dedim attım içime seni
Sonrası kimsenin kalbini meşgul etmeyecek kadar basit… İçimde bir sen aşk içinde İçimde bir ben bir sen içinde… İçimde bir biz bin hiç içinde
Sırrın kalemine perde indirdim ve ben bir kez daha ye-nil-dim!!!
|
|
|
|