10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Tabiri Caizse Gidersin
Tabiri Caizse Gidersin
Sen gidemem dersin 
Şehir yüzsüzlüğünü yutar
Hayat bitmekten usanır
İmtihanını sınayan, iliklerine kadar işleyen bağımlıkların
Sustuklarımın melodisi cızırdıyor, kurşun kalemimin ucunda 
  Uzuvlarımda susan sabit ses tonun çarptıkça kulaklarıma,
Sen ''gidemem'' dersin 
Tabiri caizse, gidersin 
Anadan doğma umutlarım var benim
Yokluğuna cismen hükmeden,
Sessizliğini dudaklarında sobeleyen, dudaklarıma öğretecekken kimsesizliği 
Bir ses çıkar gelir:
Sen ''gidemem'' dersin
Tabiri caizse, gidersin 
Hüznüm kurşun bile geçirmez
Gözlerine değdikçe,
Eşikten atlıyor tuttuğum yaşlarım 
Yaşlanıyorum sevgilim 
Bunadığımı farzedip aynı şeyleri tekrarlatıyor geçmiş!
Sen ''gidemem'' dersin
Tabiri caizse, gidersin 
Varlığına sunduğum, en maceralı gözyaşıydı benimkisi
Konuşmaya hazırlandığımda, genzimi yakıyor vedaların
Sonra herkes ''ölümden'' bahsediyor
Kanser diyorlar,
Verem diyorlar,
Savaş diyorlar,
Umursamıyorum
İki elimle kapatıyorum yaşamın dudaklarını,
ve ağzından kanayan cümlelerin dökülüyor kulaklarıma;
sen ''gidemem'' dersin
Tabiri caizse, gidersin
|
|
|