10-11-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Dokunsalar Ağlayacağım Bir Ömür Boyu
[İyi] demek adettendir ya !
[İyiyim] dedim…
Değilim
Anlatılması zor bir duygu içimde ki
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, olduğundan ya çok basit ya da daha karmaşık bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi
Birgün konuşmayı unutmak, sadece susmak istiyorum
Birgün susmayı unutmak, olur olmaz konuşmak istiyorum
'Kime, neye konuşursan konuş' diyorum…
Yeter ki [sus]ma!
Hiçbir söz yetmiyor, beni 'bana' anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acımadan içim…
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça…
Bir anlık değil, boğulduğum bilinmezlik
Acısı çıkıyor sustuklarımın
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler eksik kaldı…
Şimdi iyi olan ne varsa, üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar sarıyor dört yanını
Ve ben,
İyi olmanın eşiğinde, korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde…
Sebebim yok
Belki de çok…
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek, hayalden de öte
Ben kendimi,
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
alıntı
|
|
|
|