Konu
:
Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin..
Yalnız Mesajı Göster
Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin..
10-11-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Bendeki Varlığının Sebebi Ben,Yokluğunun Sebebi Sensin..
Bana bir ses ver
O kadar muhtacım ki şuan sesine
Bir merhabaya veya nasılsın deyişine
Konuş benimle konuş
Kısık sesinli Seviyorum de yankılansın sesin saatlerce boş karanlık odamda ve o an bitsin hayat ve acımasızca geçen zaman acısın bana,öylece donup kalsın
Boş odamda senin suretin ve ben varım
Konuşuyoruz büyük bir gevezelikle yıllarca görüşmemiş konuşmaya aç insanlar gibi
Gülüyoruz arasıra kahkalarlave gözlerimizde mutluluk pırıltıları var tıpkı yakamozlar gibi ve uyanmamak için yalvarıyorum tanrıya
Uyanmak ölüm oluyo bana tekrar aynı hasret kaldığı yerden devam ediyo
Gel şimdi rüyalarıma gerçeklik kat ve beni hayata bağla,gerçek yaşama
Bu suskunluğun beni çıldırtacak
Ve ben susacağım dilime ve sana inat
Sıkıldım hayali muhabbetlerden ve sahte gülüşlerden
Ve bıktım hasretini gidermek için içtiğim köpek öldüren şaraptan
" BENDEKİ VARLIĞININ SEBEBİ BEN,YOKLUĞUNUN SEBEBİ SENSİN,ŞİMDİ VARLIĞINI
ÖZLÜYORUM YOKLUĞUNDA " ve suskunluğunda ölmemeye çalışıyorum bu varoluş savaşında
Hasretinin elinde kocaman bir kılıç,saplıyor durmaran kalbime,savunmasız kaldım hasretinin karşısında ve hasretin beni zincirlere vuruyor karanlık odamda,çarmağa geriyor acımasızca
Şimdi bir ses versen haykırışlarıma yeniden dirilsem ayağa kalksam ve sana koşsam uçsuz bucaksız çayırlara yalın ayak düşsem yollarına
O kadar muhtacım ki şuan sesine ve sevgine
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul