10-10-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sana İnandım Sana Güvendim

RABB'im  SANA inandım, SANA güvendim, SANA yöneldim  
Kapına geldim, üstümdekiler yırtık sökük, karnım aç, susuzum,
gözlerimden akan yaşlar durmak bilmez  
Vücudumun heryanı yara bere, yüreğim vücudumdan ziyade hasta  
Cismim biçare, ruhum beklemekte  
RABB'im  Acizim, SANA muhtacım, yalnız ve tek SANA  
SEN hiçbirşeye muhtaç olmayansın  İhtiyacımıda bilmiyorum  
Hiç bir şey bilmiyorum, cahilim  
Şüphesiz bilen SEN'sin, alim SEN'sin 
Ne aldığım abdest beni rahatlatır  Ne kıldığım namazın hakkını verebilirim  
Ne de dilim döner SANA niyaz etmem için  
Aklımda türlü fikirler  Aklıma zulüm ederim 
Kulaklarıma acayip sesler gelir  Kulaklarıma zulüm ederim  
Gözlerim baktıkça yanlışa bakar  Gözlerime zulüm ederim 
Ellerimin uzandığı şeylerin ne olduğunu bilmem  
Dokunurum olur olmaz Ellerime zulüm ederim  
Ayaklarım beni nereye götürür? Bastığı yerler yangın dolu  
Ayaklarıma zulüm ederim  
Dilimde oluşup, ağzımdan dökülen kelimeler gerçeği anlatmaz  
Ağzıma, dilime zulüm ederim  
Yani ben kendime zulüm ederim
Ya kapımı çalan kulların? Nedirler? Kimdirler? Neden bana gelirler?
Kullarını anlamam ve kullarına zulüm ederim 
Herşey SEN'i zikir ederken bana ne olur bilmem, SEN'i zikirden uzaklaşırım  
Ey tüm Kemaleti kendinde bulunduran ALLAH'ım  
Kendimi SANA teslim etmeye geldim  Bir bunu bilirim  
|
|
|