10-10-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Çanakkale Savaşından Bi Hikaye (Eğer Baban Gelirse Annem Seni Hep Bekledi De)
"EĞER BABAN GELİRSE ANNEM SENİ HEP BEKLEDİ DE "
?Balıkesir'de Ali Suriri İlkokulu karşısındaki boşlukta
Eski ayakkabı tamircisi Kır pala bıyıklı bir ihtiyar Cevdet dede vardı
Bir akşam üstü, yanı başında sohbet ederken Konu Çanakkale'ye geldi
Ağlamaya başladı ve devam etti "Rahmetli babam Hafız Ali Çanakkale'de kaldığında
Anamın karnında yedi aylıkmışım Onu hiç tanımadım Bir fotoğrafı bile yoktu
O günler Çok zor günlerdi Seferberliğin sıkıntısı, Kuvvayı Milliye zamanı, işgal yılları
Kurtuluş, yokluk, sıkıntı
Çocukluğumuz hep ekmek peşinde sıkıntı ile geçti ama anam, benim çocukluğumdan itibaren her sokağa çıkışta, her nereye giderse; yanıma gelir ve
-Oğlum ben pazara gidiyorum,baban gelirse beni hemen çağır ha!
-Ben teyzenlere gidiyorumBaban gelirse beni hemen çağır ha!
-Ben komşulara gidiyorumBaban gelirse beni hemen çağır ha! Derdi
Anam babamı bekledi durduBüyüdüm, dükkan açtım Annem yine her bir yere gidişte
Dükkana gelir,gideceği yeri söyler ve ?Baban gelirse beni çağır ha!? derdi
Aradan yıllar geçti,anacığım ihtiyarladı
Gene hep değneğini kaparak bana gelir
Ve
"Baban gelirse beni çağır ha!"
Diye tembihlerdi
Günü geldi ağırlaştı Ölüm döşeğinde bizimle helalleşti
"Bana iyi baktınız,hakkınızı helal edin" dedi Bana döndü yavaşça;
"Baban gelirse, O'na annem hep seni bekledi de" dedi
Birden irkilerek doğruldu, kapıya doğru gülümseyerek:
?Hoş geldin Bey, hoş geldin?
Diyerek ruhunu teslim etti
Evet ne hissediyorsunuz ?
|
|
|
|