Abiye Türban Neyi Anlatıyor

AYŞE Arman’ın türban gözlemlerinde, altı fazla çizilmeyen bir ayrıntı dikkatimi çekti

Başına türban takıp, kapalı elbiseyle İstanbul’un ve İzmir’in en "laik" bilinen kesimlerinde dolaşmış ve hemen hiç tepki görmemiş

Ancak daha varlıklı, hadi adını açıkça koyalım, "yeni zengin İslami kesimin" giydiği "abiye" elbiseler ve markalı türbanları takınca iş değişmiş

Etraftan tepki almaya başlamış

Bu, bana geçenlerde bir arkadaşımın anlattığı bir şeyi hatırlattı

Yanında çalışan kadınlardan biri başını açmış

Arkadaşım "niye böyle bir karar aldığını" sorunca, "Eşim izin verdi" demiş

Asıl dikkati çeken ise, eşinin tepkisiymiş

Eşi, "Başını örteni de gördük" demiş

Bu iki gözlemi yan yana getirdiğim zaman, ortaya sosyolojik bir durum çıkıyor

* * *

Her şeyden önce şunu tartışmalıyız

Acaba Ayşe Arman’ın gözlemi ve arkadaşımın anlattığı, tekil olaylar mıdır, yoksa genelleşme eğilimi gösteren bir fenomen midir?

Bunu söylemek için benim elimde yeterince bilgi yok

Dolayısıyla bunlardan çıkarak, yavaş yavaş "türbandan uzaklaşma" başladı gibi bir sonuca ulaşmak mümkün değil

Belki şunu söyleyebiliriz

Türbanlı ve türbansız insanlar içinde, türbanın "zenginlik sembollerine" karşı bir tepki oluşmaya başladı

Bu da bana Saadet Partisi’nin 29 Mart seçiminden önceki sloganlarını hatırlattı

Hani şu "cipli türbanlı ile durakta otobüs bekleyen türbanlı" ayrımı

Bu eğilimi anlayabiliyorum, çünkü çok insani bir duruma işaret ediyor

Bir parti, bir akım, türbanı siyasetinin bu kadar merkezine koyduğu zaman, başarı ve başarısızlık, tatmin ve tatminsizlik, sevinç ve düş kırıklığının ağırlığı da bu eksen üzerine oturuyor

Büyük umutlar bağladığı partilerden, liderlerden aradığını bulamayan, düş kırıklığına uğrayan "kenardaki insanlar" duygusal hezimetlerini anında o sembollerin üzerine yıkıyorlar

Bu duyguyu anlamak için sosyolojik verilere ihtiyaç yok

Çünkü çok insani bir tepkinin ifadesi

* * *

Peki bu eğilim yaygınlaştığı takdirde AKP açısından anlamı ne olacaktır?

AKP oy depolarında büyük oy kaybına mı uğrayacaktır?

Onu bilemem, ama Türk siyasetinin son 20 yılına baktığım zaman, en belirleyici oy verme motifinin "tepki" olduğunu görüyorum

Yani insanlar, "istedikleri" insanı getirmek için değil, tepki duydukları partiyi veya kişileri uzaklaştırmak için oy kullanıyorlar

AKP açısından henüz böyle büyük bir tehlikenin bulunduğunu söyleyemem

Ancak tepki psikolojisi, kendi zenginini yaratan her siyasi parti için uykuda bekleyen tehlikeli bir hücredir

* * *

Ben olaya bir başka açıdan da bakıyorum ve daha olumlu, daha umut verici şeyler görüyorum

Bana göre Türkiye, 20 yıldır yakasını bırakmayan türban sorununu, çatışma dışına çıkarılan bir psikoloji ile aşmaya başladı

Son bir ay içinde, önümüzden çok ilginç üç fotoğraf geçti

İstanbul Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ın oğlu başı açık bir kızla evlendi

Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın oğlunun başı açık bir kızla sözlü olduğunu öğrendik

Geçen pazar günü Vatan Gazetesi’nde Vestel’in sahibi Ahmet Nazif Zorlu’nun kızının başının örtülü olduğunu gördük

Biliyoruz ki, Zorlu ailesinin mensupları modern insanlardır; eşinin ve büyük kızının başı açıktır

Demek ki, hem iş dünyasının, hem siyasetin tanınmış aileleri artık çatışmacı psikolojiden çıkıyor

Bana göre, zenginlik sembolü türbana tepki de, türban ve veya açık başa tepkinin aşılması da olumlu gelişmeler

Demek ki türban artık siyasetin elinde kuvvetli bir koz olmaktan çıkıyor

Yani siyasetin başarı kriteri, uhrevi şeylerden dünyevi şeylere kayıyor

Bu da siyasette kartların yeniden dağıtılması anlamına geliyor ki, çok iyi bir şey

Ertuğrul ÖZKÖK