Gerçek Kadın Kaç Bedende Başlar

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

BİR arkadaşım anlattı

Sevdiği kadına, onunla ne kadar rahat ve harikulade bir hayat yaşadığını şu cümleyle anlatmış:

“Hayatımda ilk defa, âşık olduğum kadının önünde karnımı içime çekme ihtiyacı duymadan dolaşabiliyorum

”

Bu cümle aklıma takılmıştı

Her erkeğin biraz veya birazdan hallice karnı vardır

Kadının da vardır

Peki ama nedir bu rahatlık duygusu?

Erkeğin gövdesine ihtimam göstermemesi, kendini bırakması sevdiği kadına serenat olabilir mi?

¡ ¡ ¡

Elimden geldiğince, o günkü ruh halim ve zamanım elverdiği ölçüde spor yapıyorum

Eh annem babam da bana bütün ömrüm boyunca harcayacağım bir genetik miras bırakmış

Yine de biraz karnım var

Ve zaman zaman kendimi, karnımı içeri çeker durumda yakalıyorum

Öyle durumlarda, insanın sevdiği kadının yanında karnını içine çekme ihtiyacı duymadan dolaşabilme duygusunun ne olduğunu çok iyi anlıyorum

Hayat bana şunu öğretti

İstediği kadar uğraşsın, spor yapsın, şınav çeksin; erkek defoludur

O gövdenin dikişi mutlaka bir yerinden atar

Hele hele bizim gibi masa başı adamlarda teğel tutmaz

Kadınınki de öyledir

Onun da mutlaka birkaç söküğü vardır

O aynı yıllar bana, insan gövdesindeki abartılmamış defoların, bedeni daha cazip kıldığını da öğretti

Kalçanın üstündeki farklı bir kıvrım, karındaki hafif bırakmışlık, ne bileyim gözlerin birindeki tuhaflık, bir başka yerdeki bir başka iz

Hatta bazen gözlerin altındaki halkalar, burundaki hafif asimetri

Bir kadını veya bir erkeği, sadece sevdiği insanın gözünde, dünyanın en güzeli ilan etmeye yeterli olur

O çizgilerdeki estetiği, daveti sadece siz görürsünüz ve bu güzelliği tutkulu bir abartıyla anlatır durursunuz

Yani ben defolu insanı severim

Defosuzluk, sadece bir iddia bile olsa, benim gözümde ulaşılmazlığın öteki adıdır

Ulaşamayacağım insanlarla da hiç işim olmaz

¡ ¡ ¡

Banu Tuna’nın “Hürriyet Cumartesi”deki köşesinin adı “Hayat Bilgisi”

Dün Türk basınında okuduğum en güzel, en umut verici yazı o köşedeydi

Glamour Dergisi eylül sayısının 194’üncü sayfasında çırılçıplak bir kadın fotoğrafı yayınlamış

Fotoğraf 21 yaşında, Lizzi Miller adlı tanınmamış bir mankene ait

Ya kendisi karnını bırakmış, ya karnı kendi kendini

Kalçasıyla karnı arasında bayağı belirgin bir çizgi var

Öyle bir durmuş ki, boynu, yaşına yakışmayacak bir ondüle yapmış

Bir manken için böyle rahat bir duruşun ekmek parasına kastetmek anlamına geldiğini sokaktaki insan bile bilir

Bense bu pozu çok sevdim

Yüzündeki ifadeyi ise daha da çok sevdim

Rahat, mutlu, iplemeyen, gövdesi ile barışık bir kadın bakışıydı bu

Gövdesini büyük bir özgüvenle sereserpe terk edişi, mükemmel bir cazibeye dönüşmüştü

İnsana hayal kurduracak bir fotoğraftı

Glamour’un okurları bu fotoğrafı çok sevmiş

Derginin satışını artırmış

Belli ki, bir mankenin 40 beden olabileceği, sevişme arasındaki sıradan bir kadın gibi oturabileceği fikri insanlara iyi gelmiş

Glamour ekibi kasım sayısında 8 ayrı kadının çırılçıplak fotoğraflarını yayınlıyor

Banu’nun deyişiyle her biri bildiğimiz mankenlerden üç-dört beden fazla

Fotoğraflarına tek tek, alıcı değil ama beğenici gözüyle baktım

Hiçbiri hazır ol vaziyetinde değil

Gövde en tabii halinde, yeni estetik her birine “Rahat” komutunu vermiş

Defoların hepsi azat edilmiş

Ama hepsi güzel, hepsi cazibeli kadın

¡ ¡ ¡

Bir kere daha anladım ki, kadın bedeni artık, küçük bedenlerin, fotoşopların esaretinden kurtuluyor

Kadın bedeni görünen, görünmeyen, gerçek, hayali bütün korseleri fırlatıp atıyor

Banu yazısının başlığını şöyle koymuş:

“Gerçek kadınlar galiba bu kez gerçekten geliyor”

Kaç yıldır söylüyordum da kimseyi inandıramıyordum

Evet gerçek kadın 40 bedenden sonra başlar

Onun en güzel hali, yemin ediyorum, defolu halidir

Ve o hali de kendini en güzel sevişme arasında, sonrasında teşhir eder

Ertuğrul ÖZKÖK

10-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gerçek Kadın Kaç Bedende Başlar BİR arkadaşım anlattı Sevdiği kadına, onunla ne kadar rahat ve harikulade bir hayat yaşadığını şu cümleyle anlatmış: “Hayatımda ilk defa, âşık olduğum kadının önünde karnımı içime çekme ihtiyacı duymadan dolaşabiliyorum” Bu cümle aklıma takılmıştı Her erkeğin biraz veya birazdan hallice karnı vardır Kadının da vardır Peki ama nedir bu rahatlık duygusu? Erkeğin gövdesine ihtimam göstermemesi, kendini bırakması sevdiği kadına serenat olabilir mi? ¡ ¡ ¡ Elimden geldiğince, o günkü ruh halim ve zamanım elverdiği ölçüde spor yapıyorum Eh annem babam da bana bütün ömrüm boyunca harcayacağım bir genetik miras bırakmış Yine de biraz karnım var Ve zaman zaman kendimi, karnımı içeri çeker durumda yakalıyorum Öyle durumlarda, insanın sevdiği kadının yanında karnını içine çekme ihtiyacı duymadan dolaşabilme duygusunun ne olduğunu çok iyi anlıyorum Hayat bana şunu öğretti İstediği kadar uğraşsın, spor yapsın, şınav çeksin; erkek defoludur O gövdenin dikişi mutlaka bir yerinden atar Hele hele bizim gibi masa başı adamlarda teğel tutmaz Kadınınki de öyledir Onun da mutlaka birkaç söküğü vardır O aynı yıllar bana, insan gövdesindeki abartılmamış defoların, bedeni daha cazip kıldığını da öğretti Kalçanın üstündeki farklı bir kıvrım, karındaki hafif bırakmışlık, ne bileyim gözlerin birindeki tuhaflık, bir başka yerdeki bir başka iz Hatta bazen gözlerin altındaki halkalar, burundaki hafif asimetri Bir kadını veya bir erkeği, sadece sevdiği insanın gözünde, dünyanın en güzeli ilan etmeye yeterli olur O çizgilerdeki estetiği, daveti sadece siz görürsünüz ve bu güzelliği tutkulu bir abartıyla anlatır durursunuz Yani ben defolu insanı severim Defosuzluk, sadece bir iddia bile olsa, benim gözümde ulaşılmazlığın öteki adıdır Ulaşamayacağım insanlarla da hiç işim olmaz ¡ ¡ ¡ Banu Tuna’nın “Hürriyet Cumartesi”deki köşesinin adı “Hayat Bilgisi” Dün Türk basınında okuduğum en güzel, en umut verici yazı o köşedeydi Glamour Dergisi eylül sayısının 194’üncü sayfasında çırılçıplak bir kadın fotoğrafı yayınlamış Fotoğraf 21 yaşında, Lizzi Miller adlı tanınmamış bir mankene ait Ya kendisi karnını bırakmış, ya karnı kendi kendini Kalçasıyla karnı arasında bayağı belirgin bir çizgi var Öyle bir durmuş ki, boynu, yaşına yakışmayacak bir ondüle yapmış Bir manken için böyle rahat bir duruşun ekmek parasına kastetmek anlamına geldiğini sokaktaki insan bile bilir Bense bu pozu çok sevdim Yüzündeki ifadeyi ise daha da çok sevdim Rahat, mutlu, iplemeyen, gövdesi ile barışık bir kadın bakışıydı bu Gövdesini büyük bir özgüvenle sereserpe terk edişi, mükemmel bir cazibeye dönüşmüştü İnsana hayal kurduracak bir fotoğraftı Glamour’un okurları bu fotoğrafı çok sevmiş Derginin satışını artırmış Belli ki, bir mankenin 40 beden olabileceği, sevişme arasındaki sıradan bir kadın gibi oturabileceği fikri insanlara iyi gelmiş Glamour ekibi kasım sayısında 8 ayrı kadının çırılçıplak fotoğraflarını yayınlıyor Banu’nun deyişiyle her biri bildiğimiz mankenlerden üç-dört beden fazla Fotoğraflarına tek tek, alıcı değil ama beğenici gözüyle baktım Hiçbiri hazır ol vaziyetinde değil Gövde en tabii halinde, yeni estetik her birine “Rahat” komutunu vermiş Defoların hepsi azat edilmiş Ama hepsi güzel, hepsi cazibeli kadın ¡ ¡ ¡ Bir kere daha anladım ki, kadın bedeni artık, küçük bedenlerin, fotoşopların esaretinden kurtuluyor Kadın bedeni görünen, görünmeyen, gerçek, hayali bütün korseleri fırlatıp atıyor Banu yazısının başlığını şöyle koymuş: “Gerçek kadınlar galiba bu kez gerçekten geliyor” Kaç yıldır söylüyordum da kimseyi inandıramıyordum Evet gerçek kadın 40 bedenden sonra başlar Onun en güzel hali, yemin ediyorum, defolu halidir Ve o hali de kendini en güzel sevişme arasında, sonrasında teşhir eder Ertuğrul ÖZKÖK