Yılmaz Özdil Kaleminden Makalaler

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

ÖNCE kendisini "kedi" olarak çizen karikatüristi çizdi

Sonra biraz mesafeli, biraz alaycı dili yüzünden Ahmet Hakan’ı çizdi

"Yarı biat" asla ve kat’a kabul edilemezdi, bu yüzden Ahmet Taşgetiren’i çizdi

Aykırı çıkışlara zinhar tahammül edilemezdi, bu yüzden Ali Bulaç’ı çizdi

"Başbakan ticaret yapamaz" meselesini kovalayıp sonuç alan Sedat Ergin’i çizdi

"Bazen övüyorsun ama niye bazen yeriyorsun" dedi ve Ertuğrul Özkök’ü çizdi

Ne olduysa oldu, Fatih Altaylı’yı çizdi

Hepimizin gözü önünde yekten Uğur Dündar’ı çizdi

İsmet Berkan’ı çizdi, Cüneyt Ülsever’i çizdi, Fikret Bila’yı çizdi

"Hasan Abi" dediği Hasan Cemal’in "Yanlış yapıyorsun Başbakan" yazılarına öfkelendi, "abi" falan dinlemeden Hasan Cemal’i çizdi

Sonra baktı, böyle tek tek çizerek olmayacak

"En iyisi ben bu işi en baştan halledeyim" diyerek, tuttu Aydın Doğan’ı çizdi

Durmadı

Akşam Gazetesi’nin bir manşetini beğenmedi, "Gazeteni kapat" diye kükreyerek Mehmet Emin Karamehmet’i çizdi

* * *

Bekir Coşkun, zaten "çizik yemişler cemiyeti"nin fahri başkanıydı

Oktay Ekşi, Hıncal Uluç, Yılmaz Özdil, Tufan Türenç, Yalçın Doğan ve Yalçın Bayer de fahri üye

Peki ya Fehmi Koru’ya ne demeli?

Her yazar bir gün kaçınılmaz olarak çiziği tadacak idi

Ve gün geldi, "Ne güzel! Başbakan, Doğan Grubu’nu çiziyor" diye sevindirik olan Fehmi Koru da çiziğin en hasından yiyiverdi

Bakmayın siz öyle gül gibi geçinip gittiklerine, Nazlı Ilıcak’ın bile isminin üstünde her daim belli belirsiz bir çizik vardı

Gayet dostane ilişkiler kurmuşlardı ama "Paşa’sının Başbakan’ı" manşetinden sonra Taraf Gazetesi’ni de çiziverdi

Başka?

Yeni Şafak yazarlarına kafayı taktı:

Hakan Albayrak’ı çizdi

Akif Emre’yi çizdi

Salih Tuna’yı çizdi

İbrahim Karagül’ü çizdi

Çoktandır uçakta göremiyoruz, galiba Cengiz Çandar’ı da çizdi

Star Gazetesi’nin iki as yazarına, yani Mehmet Altan’a ve Eser Karakaş’a hiç güvenmedi, "çizik kılıcı"nı üstlerinde her daim sallandırdı

O kadar abarttı ki "çizik atma" olayını

O kadar dikkatli ve o kadar rikkatli olmasına rağmen Sabah Gazetesi’ni bile arada çizdiği oldu

* * *

Çizdi

Çizdi

Ve geride hiç çizmedikleri kaldı

Mesela Vakit Gazetesi’nin en müptezel yazarı Hasan Karakaya ile acilen müşahede altına alınması gereken Ankara Temsilcisi Serdar Arseven kaldı

Mesela "Majestelerinin karikatüristi" Salih Memecan kaldı

Mesela Emre Aköz ile muhterem zevceleri Nur Çintay A

adlı "nedime hanım" kaldı

Hadi hakkını yemeyelim:

Kısa sürede gösterdiği olağanüstü performansla sanırım Akif Beki de "ömür boyu çizik yemeyecekler" şerefini hak etmiştir

Ölmeden önce yapılacak on şey

BİR: Sürekli ertelediğimiz bir şeyi yapmak, yani öteden beri kafamızı bozan bir herife tokadı basıp kaçmak

İKİ: Herkes sizin Teşvikiye Camii’nde hüznü ve neşeyi aynı anda içinde barındıran hayli özenti bir cenaze töreniyle son yolculuğunuza uğurlanmak istediğinizi zannederken

"Beni Fatih Camii’nden kaldırın" diye "son bir şaka" yapmak

ÜÇ: Niagara Şelalesi’ne gidip nehirler üzerindeki köprülerde Marilyn Monroe ablayı hayal etmek

DÖRT: Önce kovulmayı gerektirecek her türlü hareketi çekip, kovulunca da "Beni kovamazsınız, çünkü ben istifa ediyorum" demek

BEŞ: Önce Murat Karayılan’la röportaj yapıp, ardından da "Ahmet Hakan söyle bakalım, Murat Karayılan’la neden görüştün?" başlıklı sekiz yazı yazmak

ALTI: Reha Muhtar, Zahid Akman ya da Kamer Genç’le bir süre görüşüp, "İyi ki göçüp gidiyorum bu dünyadan" duygusuyla dopdolu olmak

YEDİ: Üzerinde "Hepsi şakaydı" yazan bir not bırakmak

SEKİZ: Çeşme’de Mustafa Denizli ile buluşup en efendi ve en janti bir şekilde şampiyonluk kutlaması yapmak

DOKUZ: Birkaç arkadaş, AKP il ve ilçe örgütlerinin önünde toplanıp "AKP

AKP

" diye edepsizce bağırıp kaçmak

ON: Düşünülecek, taşınılacak ve en az 15 alternatif mayın temizleme yöntemi bulunarak Başbakan Erdoğan sinir edilecek

10-10-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Yılmaz Özdil Kaleminden Makalaler ÖNCE kendisini "kedi" olarak çizen karikatüristi çizdi Sonra biraz mesafeli, biraz alaycı dili yüzünden Ahmet Hakan’ı çizdi "Yarı biat" asla ve kat’a kabul edilemezdi, bu yüzden Ahmet Taşgetiren’i çizdi Aykırı çıkışlara zinhar tahammül edilemezdi, bu yüzden Ali Bulaç’ı çizdi "Başbakan ticaret yapamaz" meselesini kovalayıp sonuç alan Sedat Ergin’i çizdi "Bazen övüyorsun ama niye bazen yeriyorsun" dedi ve Ertuğrul Özkök’ü çizdi Ne olduysa oldu, Fatih Altaylı’yı çizdi Hepimizin gözü önünde yekten Uğur Dündar’ı çizdi İsmet Berkan’ı çizdi, Cüneyt Ülsever’i çizdi, Fikret Bila’yı çizdi "Hasan Abi" dediği Hasan Cemal’in "Yanlış yapıyorsun Başbakan" yazılarına öfkelendi, "abi" falan dinlemeden Hasan Cemal’i çizdi Sonra baktı, böyle tek tek çizerek olmayacak "En iyisi ben bu işi en baştan halledeyim" diyerek, tuttu Aydın Doğan’ı çizdi Durmadı Akşam Gazetesi’nin bir manşetini beğenmedi, "Gazeteni kapat" diye kükreyerek Mehmet Emin Karamehmet’i çizdi * * * Bekir Coşkun, zaten "çizik yemişler cemiyeti"nin fahri başkanıydı Oktay Ekşi, Hıncal Uluç, Yılmaz Özdil, Tufan Türenç, Yalçın Doğan ve Yalçın Bayer de fahri üye Peki ya Fehmi Koru’ya ne demeli? Her yazar bir gün kaçınılmaz olarak çiziği tadacak idi Ve gün geldi, "Ne güzel! Başbakan, Doğan Grubu’nu çiziyor" diye sevindirik olan Fehmi Koru da çiziğin en hasından yiyiverdi Bakmayın siz öyle gül gibi geçinip gittiklerine, Nazlı Ilıcak’ın bile isminin üstünde her daim belli belirsiz bir çizik vardı Gayet dostane ilişkiler kurmuşlardı ama "Paşa’sının Başbakan’ı" manşetinden sonra Taraf Gazetesi’ni de çiziverdi Başka? Yeni Şafak yazarlarına kafayı taktı: Hakan Albayrak’ı çizdi Akif Emre’yi çizdi Salih Tuna’yı çizdi İbrahim Karagül’ü çizdi Çoktandır uçakta göremiyoruz, galiba Cengiz Çandar’ı da çizdi Star Gazetesi’nin iki as yazarına, yani Mehmet Altan’a ve Eser Karakaş’a hiç güvenmedi, "çizik kılıcı"nı üstlerinde her daim sallandırdı O kadar abarttı ki "çizik atma" olayını O kadar dikkatli ve o kadar rikkatli olmasına rağmen Sabah Gazetesi’ni bile arada çizdiği oldu * * * Çizdi Çizdi Çizdi Ve geride hiç çizmedikleri kaldı Mesela Vakit Gazetesi’nin en müptezel yazarı Hasan Karakaya ile acilen müşahede altına alınması gereken Ankara Temsilcisi Serdar Arseven kaldı Mesela "Majestelerinin karikatüristi" Salih Memecan kaldı Mesela Emre Aköz ile muhterem zevceleri Nur Çintay A adlı "nedime hanım" kaldı Hadi hakkını yemeyelim: Kısa sürede gösterdiği olağanüstü performansla sanırım Akif Beki de "ömür boyu çizik yemeyecekler" şerefini hak etmiştir Ölmeden önce yapılacak on şey BİR: Sürekli ertelediğimiz bir şeyi yapmak, yani öteden beri kafamızı bozan bir herife tokadı basıp kaçmak İKİ: Herkes sizin Teşvikiye Camii’nde hüznü ve neşeyi aynı anda içinde barındıran hayli özenti bir cenaze töreniyle son yolculuğunuza uğurlanmak istediğinizi zannederken "Beni Fatih Camii’nden kaldırın" diye "son bir şaka" yapmak ÜÇ: Niagara Şelalesi’ne gidip nehirler üzerindeki köprülerde Marilyn Monroe ablayı hayal etmek DÖRT: Önce kovulmayı gerektirecek her türlü hareketi çekip, kovulunca da "Beni kovamazsınız, çünkü ben istifa ediyorum" demek BEŞ: Önce Murat Karayılan’la röportaj yapıp, ardından da "Ahmet Hakan söyle bakalım, Murat Karayılan’la neden görüştün?" başlıklı sekiz yazı yazmak ALTI: Reha Muhtar, Zahid Akman ya da Kamer Genç’le bir süre görüşüp, "İyi ki göçüp gidiyorum bu dünyadan" duygusuyla dopdolu olmak YEDİ: Üzerinde "Hepsi şakaydı" yazan bir not bırakmak SEKİZ: Çeşme’de Mustafa Denizli ile buluşup en efendi ve en janti bir şekilde şampiyonluk kutlaması yapmak DOKUZ: Birkaç arkadaş, AKP il ve ilçe örgütlerinin önünde toplanıp "AKP AKP" diye edepsizce bağırıp kaçmak ON: Düşünülecek, taşınılacak ve en az 15 alternatif mayın temizleme yöntemi bulunarak Başbakan Erdoğan sinir edilecek