06-22-2007
|
#1
|
mate
|
Zaten'e
hiç bir odanın içinde değilim,
değilsin odaların içinde 
salonda kırılıp dağılan sesinden saklanıyorum 
ışığım gözlerim yoruluyor ellerine bunca düşmekten 
tenindeki sabırla tutuştuğumdan beridir/
kimsesiz bakamıyorum aynalara 
yüzün bir avuç içi  bir yankı telaşı,
çarpıp duruyor içime  
içimde bir mevsim sen kokuyor
yok olmadı 
olmayacakda bilmiyorsun   
bilmiyorsun çok kere toplanıp hiç kere gittim
bittiğim heryerde   
merdiven boşluklarına emanet ettiğim sesin nasıl?
Senden birşey bekleyemem  beklemem de sevginden başka 
Şimdiye dek kimseden bişey beklemediğim gibi
"Hiç bir sıradanlığa sığdıramadığım seni, yine
sığdıramıyorum bu kalabalıklar diyarına 
Her bir hikayede seni bulabiliyorum ama hiç bir hikaye
seni tamamlamaya yetmiyor literatürde 
Sessiz ve sedasız sözcüklerin boşluklarına
yerleştirmeye çalıştığım çeşitli doğa olayları,
zamanın akışından başka hiçbir şey hissettirmiyor ”ben
“ dediğim elle tutulmaz gözle görülmez varlığıma  "
|
|
|