Günün Başarı Taktiği [Güncellenecektir]

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

İçimdeki Çocuğu Özledim

Her insanın içinde bir çocuk vardır

Bizler o çocuğun büyümesine asla izin vermeyiz

Yılların alnımızda bıraktığı kırışıklıklara aldırış etmeden yaşlanmadığımızı onunla haykırırız tüm dünyaya

Onunla yaşayamadıklarımızı yaşarız

O çocuk bizimle aramızda hep bir sır kalmıştır

Onu hep gizli yerlerde çıkarır gezdiririz oynatırız

Gecenin bir yarısı çıkarız dışarı

Karanlığa sığınınarak kuytu bir parkta onu kaydırırız salıncakta sallarız özgürlüğe uçururcasına

Çıkarız yüksek dağların zirvesine nefesimiz çıktığı kadar haykırırız hayatı zaferi kazanmışçasına kötülüklere karşı

Tek başımıza saklambaç oynatırız ona ağaçların duvarların arkasında

Hiç bulunamamacısına

Kendimizle baş başa kaldığımızda muziplikler yaparız gizli gizli

Bazen kendimize güleriz

Bu sen misin deriz

Şaşırmış halde

Aynaya bakarız ilk ve son masumluğumuzu görmek adına

Kendimizi beğeniriz nanik yaparız yaramazca

Hani derler ya
" bana düşlerini kiralar mısın abi? Ayakkabılarını bedava boyarım" öyle güzel düşler aramak isteriz

Bir su birikintisi gördüğümüzde üzerinde zıplamak isteriz dizginlenemeyen yaramazlığımızla

İçimizdeki çocuk çok şey istemez bizden

Sevgi ister güven ister özveri ister kendin olmak ister masumluk ister derinlik ister

Daha doğrusu kendin olmak ister

Başkaları ne diyecek

Nasıl düşünecek diye düşünmek istemez

İçinden geldiği gibi yaşamak ister

Bırakalım artık içimizdeki çocuk hep mutlu olsun

Kimsenin onu yok etmesine izin vermeyelim

Onu içimizde hapsetmeyelim

Çözelim kelepçelerini özgürlüğe salıverelim

Dünyanın karanlıklarını onun gözlerindeki parıltıyla aydınlatalım

Onun minicik kalbiyle atsın kalbimiz

Onun masum gülüşleriyle gülelim sinsi gülüşlerden arınmış halde

Ağlarken de onun gözyaşlarını akıtalım

Yüreğimizden geldiği gibi yalansız gösterişsiz

10-10-2012	#9
Prof. Dr. Sinsi	Günün Başarı Taktiği [Güncellenecektir] İçimdeki Çocuğu Özledim Her insanın içinde bir çocuk vardır Bizler o çocuğun büyümesine asla izin vermeyiz Yılların alnımızda bıraktığı kırışıklıklara aldırış etmeden yaşlanmadığımızı onunla haykırırız tüm dünyaya Onunla yaşayamadıklarımızı yaşarız O çocuk bizimle aramızda hep bir sır kalmıştır Onu hep gizli yerlerde çıkarır gezdiririz oynatırız Gecenin bir yarısı çıkarız dışarı Karanlığa sığınınarak kuytu bir parkta onu kaydırırız salıncakta sallarız özgürlüğe uçururcasına Çıkarız yüksek dağların zirvesine nefesimiz çıktığı kadar haykırırız hayatı zaferi kazanmışçasına kötülüklere karşı Tek başımıza saklambaç oynatırız ona ağaçların duvarların arkasında Hiç bulunamamacısına Kendimizle baş başa kaldığımızda muziplikler yaparız gizli gizli Bazen kendimize güleriz Bu sen misin deriz Şaşırmış halde Aynaya bakarız ilk ve son masumluğumuzu görmek adınaKendimizi beğeniriz nanik yaparız yaramazca Hani derler ya " bana düşlerini kiralar mısın abi? Ayakkabılarını bedava boyarım" öyle güzel düşler aramak isteriz Bir su birikintisi gördüğümüzde üzerinde zıplamak isteriz dizginlenemeyen yaramazlığımızla İçimizdeki çocuk çok şey istemez bizden Sevgi ister güven ister özveri ister kendin olmak ister masumluk ister derinlik ister Daha doğrusu kendin olmak ister Başkaları ne diyecek Nasıl düşünecek diye düşünmek istemez İçinden geldiği gibi yaşamak ister Bırakalım artık içimizdeki çocuk hep mutlu olsun Kimsenin onu yok etmesine izin vermeyelim Onu içimizde hapsetmeyelim Çözelim kelepçelerini özgürlüğe salıverelim Dünyanın karanlıklarını onun gözlerindeki parıltıyla aydınlatalım Onun minicik kalbiyle atsın kalbimiz Onun masum gülüşleriyle gülelim sinsi gülüşlerden arınmış halde Ağlarken de onun gözyaşlarını akıtalım Yüreğimizden geldiği gibi yalansız gösterişsiz