10-10-2012
|
#15
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Günün Başarı Taktiği [Güncellenecektir]
İyilik yapmak, insanın kendine verdiği en güzel hediyedir
İyilik yapmak, dışarıdan bakınca başkasına yönelik yüce bir davranış örneği gibi görünse de, aslında, kişinin kendi mutluluğu, insanlara güven duyması ve kendisini işe yarar hissetmesi için büyük bir fırsattır
Sivil toplum kuruluşlarında hizmet eden, yardım faaliyetlerine katılan, maddi manevi elinde ne varsa daha çok ihtiyacı olana vermeye çalışan gönüllüler, karşılık beklemeden iyilik yapmanın hazzını yaşıyor
"Bana 'hakkını helal et, çok yoruldun' diyorlar Bunu kabul etmiyorum Çünkü ben buraya kendi mutluluğum için geliyorum O yorgunluk bana dokunmuyor; bilakis zevk veriyor İyilik, birine lütfedilen bir şey değil Kimseye iyilik yaptığımı düşünmüyorum Kendi ruhumu tatmin ediyorum Karşımdakinin bunu iyilik olarak görmesi benim için önemli değil" Bahçelievler Aile Destek Merkezi'nin (BADE) gönüllülerinden Raziye Değirmenci, vaktini başkalarına hizmetle geçirme sebebini bu sözlerle anlatıyor
Çok genç yaşta başladığı çalışma hayatından ideallerini gerçekleştirme niyetiyle ayrılan Raziye Hanım (47), bütün vaktini hayır işlerinde harcıyor İki çocuğu artık büyüdüğü için evde yolunu gözleyen birinin olmaması ve eşinin desteği ona böyle bir imkan veriyor Öteden beri ailece çevrelerine duyarlı yaşadıklarını belirten Raziye Hanım, eşiyle birlikte işlettikleri iç giyim mağazasından ayrılma kararını şöyle anlatıyor: "18 yıl birlikte çalıştık Çocuklarımızı büyüttük Emekli olmama daha üç sene vardı ama çalışma hayatından bezmiştim Bu dünyaya yiyip, içip, yatıp kalkmak için gelmedik Artık kendime daha çok vakit ayırmaya karar verdim Eşime 'Benim başka hayallerim var Sen kendine göre başka bir iş yapabilirsin' dedim Dükkanı kapattık O yeni bir iş kurdu, ben de en büyük hayalimi gerçekleştirmek için Çocuk Esirgeme Kurumu'na gittim" Yeni taşındıkları Bahçelievler'de evinin çocuk yuvasına çok yakın olması Raziye Hanım için iyi bir fırsat olur Kurumun yöneticileriyle konuşup gönüllü anneliğe başlar ve yıllardır her hafta bir gününü kimsesiz çocuklarla ilgilenerek geçirir Başka bir günü ise hizmet hastanesinde diyalize giren böbrek hastalarına ayırır Haftanın üç günü 4'er saat makineye bağlı, hareketsiz yatmak zorunda kalan hastalarla sohbet etmek, bakıcılarına yardımcı olmak en büyük zevki haline gelir Hatta, onun geldiği günlerde hastaların tansiyonunun düşmediğini söyler hemşireler Şahit olduğu acı durumlara üzüldüğünü ama orada takılıp kalmadığını ifade eden Raziye Hanım şöyle konuşuyor: "Şifayı verecek olan Allah, her şeyi bilir Bir kişinin diyaliz hastası olup olmamasını da O bilir Ama bir insan olarak ben duyarsız kalamam O hastanın acılarını dindirmek için elimden geleni yapmalıyım Doktor değilim ama moral açısından çok şey katabileceğimi düşündüm Yalnız olmadıklarını görmelerini istiyorum"
Bir yetimin başını okşamanın bedeli hiçbir şeyle ölçülemez
Kimse Yok mu Derneği gönüllü koordinasyon sorumlusu Dr Figen Es, yardımlaşmanın sosyal bir hekimlik olduğunu söylüyor: "İyilik ve yardımlaşma, hayatımızda fazladan bir güzellik değil insan olmamızın ruhi bir gereğidir O olmadığı zaman zaten benim bir tarafım eksik kalıyor Lütfetmiyoruz kimseye Bu, bizim için yemek, giyinmek gibi rutin bir ihtiyaçtır Diğer insanlarla birlikte hareket etme ihtiyacımız var Bu asrın en büyük hastalığı bencillik Yardımlaşma, insanın kendisini tedavi etmesi, insan olma yönünüzü açığa çıkarmasıdır Vücudumuzda kullanılmayan organın kendini iptal etmesi gibi, insan ve toplum olarak belli görüntülerimiz var Ama kişisel sorunlar, mali imkansızlıklar ve medyanın ben-merkezci propagandaları ile felç edilmiş durumdayız Normalde zaten yapmamız gereken duyarlılıkları gösteremiyoruz Gönüllülük, insanın sosyal varlık yapısının özünde olan bu kabiliyeti kullanmasıyla ilgilidir Benim gönüllü olmamdaki en büyük saik ölüm düşüncesidir Bir gün öleceğim ve bu hayatı en güzel şekilde, dolu dolu yaşamam gerekiyor Bu hayat, ebedi alem için kendi adıma bir şeyler yapmak için verilmiş bir fırsat Ne sağı ne solu dinlerim, kimse gelip benimle kabirde yatmayacak Bir yetimin başını okşamak, gözyaşını silmek, hiçbir altınla dolarla ölçülemeyecek bir yatırım Gönül insanı olmak bizim hayatımızın ana sermayesi Üzerimizdeki nimetlerin hepsi emanet ve birer imtihan sorusu olarak verilmiştir Yardım, parayla değil gönülle olur"
Şemsinur Özdemir
|
|
|
|