Yılmaz Odabaşi Şiirleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Ask Tek kisiliktir

tek kisilik kalabaliktir ask

ask tek kisiliktir; ikinci bir kisiye bilet yoktur

kendinin yayasidir askta ikinci kisi,

kendinin mayasi; herkes sevgisini sever

ask nedir incil'e göre? nedir tevrat'a, zebur'a, kurân'a göre?

bu kitaplardaki asklar küfürler neyin rengine göre?

insandir, insan aslolan, insana göre

bir bedeni o kiyisizliga birakma saati geldiginde gitmek bir yalnizliktir

bütün gitmeler bir yalnizliktir kalmaya göre

sevginin ve cesaretin cesetleriyle günler agir ve kirli tortusunu birakirken ömrümüze; günler, düslerimize, özlemlerimize

uzakligin sakaginda kaç namlu kimbilir yakin olmasin diye?

sonra biz buradan uçurumlara teslim olan gençligimizle!

en rezili belki parayla insan arasindaki yalnizliktir; hiçbir inanç, hiçbir ideoloji, hiçbir ask, hiçbir kitap bu yalnizligin kurallarini bozamiyor

bu da bir yalnizliktir

'yalnizlik bir yagmura benzer'

yagmurdan önce biz, bütün çilginliklari bir bir bölüstük, bir bir Türküleri, telasli kosuslari, bir bir silahlari, tabulari, ayriliklari; çogaltip yalnizligimizi feodal tekkelerde ellerimizin üstünde bir el bile yokken bölüstük vuruslari

sonra bir geceydi ve yalnizdik; çogalttik sususlari

yagmura yakalandigimiz geceye çarptik; geceye olmadi

ama biz paramparçaydik!

ve hayat gaspetti o magrur duruslari

hâlâ daglarin üstünde, zambaklarin içinde iste su hayat; destan ve yalniz hayat!

yalnizliga halay halay ellerim;

kirilasi kirilasi ellerim!

benim ellerim, yuh ellerim, sair ellerim

kalemimi silahiyla koruyan, kalemi de silahi da yalniz ellerim;

'yalnizlik bir yagmura benzer'

yagmurda sirilsiklam ellerim

daha birileri biryerlerde yaralardan söz ediyor; sonra binlerce ses o bir sesin üstüne, belki de yüzbinlerce

ama kime anlatilir ki yara, orada yara olarak yalniz

yarayi anlatan, anlatirken; yara ise orada yara olarak yalniz!

destan ve yalnizdir hayat kirilasi ellerim!

herkes kendine göre bir yalnizliktir!

Iyi ki dogmadiniz hiç dogmayanlar ya da dogmasi olasilik kalanlar, dogarken biz de spermdeki olasilik kadardik; o olasilikla dogmak veya dogmamak üzere yalnizdik

simdi de yasamak ve ölmek hâlâ bir olasiliktir

hep mengenede, kaderde en çok da yasamak bir olasiliktir

sevismek ey, yasamak bir olasiliktir!

yalnizligi sevisirken eksiltiyor, eskitiyor ve eskiyoruz

sevistigim gece emzirdigim gecedir,

özümü katarim ona;

geceyi kanatirim gece beni kanatir

gece insanligimiz

insanligimiz ise yalnizliktir

giderek insanlasiyor, uygarlasiyor ve insansizlasiyoruz

'görgü taniklarinin ifadelerine göre'

günlerin daginik yüzü ter ve keder içinde;

zanlilari her sabah o resmi geçitlerde

iste hayatlarimiz intiharlarin ve cesaretlerin sustugu yerde;

hayatlarimiz diger hayatlarin da cesetleriyle

hayatlarimizda kimselerin bilmedigi yalnizliklar;

ama kimseler bilse de bilmese de yalnizlik var ey bütün yalnizliklar!

Yilmaz Odabasi

10-09-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Yılmaz Odabaşi Şiirleri Ask Tek kisiliktir tek kisilik kalabaliktir ask ask tek kisiliktir; ikinci bir kisiye bilet yoktur kendinin yayasidir askta ikinci kisi, kendinin mayasi; herkes sevgisini sever ask nedir incil'e göre? nedir tevrat'a, zebur'a, kurân'a göre? bu kitaplardaki asklar küfürler neyin rengine göre? insandir, insan aslolan, insana göre bir bedeni o kiyisizliga birakma saati geldiginde gitmek bir yalnizliktir bütün gitmeler bir yalnizliktir kalmaya göre sevginin ve cesaretin cesetleriyle günler agir ve kirli tortusunu birakirken ömrümüze; günler, düslerimize, özlemlerimizeuzakligin sakaginda kaç namlu kimbilir yakin olmasin diye? sonra biz buradan uçurumlara teslim olan gençligimizle! en rezili belki parayla insan arasindaki yalnizliktir; hiçbir inanç, hiçbir ideoloji, hiçbir ask, hiçbir kitap bu yalnizligin kurallarini bozamiyor bu da bir yalnizliktir 'yalnizlik bir yagmura benzer' yagmurdan önce biz, bütün çilginliklari bir bir bölüstük, bir bir Türküleri, telasli kosuslari, bir bir silahlari, tabulari, ayriliklari; çogaltip yalnizligimizi feodal tekkelerde ellerimizin üstünde bir el bile yokken bölüstük vuruslari sonra bir geceydi ve yalnizdik; çogalttik sususlari yagmura yakalandigimiz geceye çarptik; geceye olmadi ama biz paramparçaydik! ve hayat gaspetti o magrur duruslari hâlâ daglarin üstünde, zambaklarin içinde iste su hayat; destan ve yalniz hayat! yalnizliga halay halay ellerim; kirilasi kirilasi ellerim! benim ellerim, yuh ellerim, sair ellerim kalemimi silahiyla koruyan, kalemi de silahi da yalniz ellerim; 'yalnizlik bir yagmura benzer' yagmurda sirilsiklam ellerim daha birileri biryerlerde yaralardan söz ediyor; sonra binlerce ses o bir sesin üstüne, belki de yüzbinlerce ama kime anlatilir ki yara, orada yara olarak yalniz yarayi anlatan, anlatirken; yara ise orada yara olarak yalniz! destan ve yalnizdir hayat kirilasi ellerim! herkes kendine göre bir yalnizliktir! Iyi ki dogmadiniz hiç dogmayanlar ya da dogmasi olasilik kalanlar, dogarken biz de spermdeki olasilik kadardik; o olasilikla dogmak veya dogmamak üzere yalnizdik simdi de yasamak ve ölmek hâlâ bir olasiliktir hep mengenede, kaderde en çok da yasamak bir olasiliktir sevismek ey, yasamak bir olasiliktir! yalnizligi sevisirken eksiltiyor, eskitiyor ve eskiyoruz sevistigim gece emzirdigim gecedir, özümü katarim ona; geceyi kanatirim gece beni kanatir gece insanligimiz insanligimiz ise yalnizliktir giderek insanlasiyor, uygarlasiyor ve insansizlasiyoruz 'görgü taniklarinin ifadelerine göre' günlerin daginik yüzü ter ve keder içinde; zanlilari her sabah o resmi geçitlerde iste hayatlarimiz intiharlarin ve cesaretlerin sustugu yerde; hayatlarimiz diger hayatlarin da cesetleriyle hayatlarimizda kimselerin bilmedigi yalnizliklar; ama kimseler bilse de bilmese de yalnizlik var ey bütün yalnizliklar! Yilmaz Odabasi