Belki / Asena Gülsüm Güneş

Bir çaresiz ruhun manzarasında oturuyorum Pek de pahalı değil seyr ü sefası

Yerleşiyorum sandalyeye

Diyorum: "Yaşamazken bir tek çayı, yaşarken adam gibi bir adamı sevdim ben Getir hadi, bakma bana öyle Bir büyük çay, şekersiz olsun!"

Yalnız olduğumu kabullenmiyor garson

"Cevapla ukala dümbeleği!!

Yanıma, bana eşlik etmek adına (!) gelen şu milyonlar mı? Onları mı soruyorsun

Sayamaz ki dilim dudağım

Hadi kop gel Aklım şekerinde çayın"

Umarım diyorum içimden

Umarım batırmaz kaşığı bile

Yok, cesaret edemez o derece bilmişliğe!

Üstelik sanırım hayat manendi

Çayınn da almak istemiyor dilim tadını

Bir şekersiz suya, bir manzara rüyasına

Uyur uyanık "biz" kanmadık mı!!

Şimdi

Şimdi manzaraya eşlik eden milyonlar bedelini ödeyip çekildiler köşelerine

Bir paramparça ruhla kalakaldım

Çay da bitti

Biriken onlarca şeker var

Onlar, istisnasız benden arta kaldılar

Ben de gönderdim onların,

Tadını almayı bilenlere çoğunu

Ben hayat boyu, bir kendime adil olamadım

Belki o şekerin az biraz tadına varsaydım

Belki bilseydim ne olduğunu

Ben de biraz yaşardım

Asena Gülsüm GÜNEŞ