M,Levent Özgeç

- - - NEYLEYİM - - -

Eğrilerle düz zemine oturdum

Doğruları eğik sandım neyleyim

Alımlı gözlerle süzdüler beni

Kör sıpayı geyik sandım neyleyim!

Okyanustan yol açmıştım yoluma

Dost sandığım giriverdi koluma

Takılınca hokkabazlar salına

Sallandıkça kayık sandım neyleyim!

bakışlar heybetli duruş heybetli

Sanırsın bükülmez demir bilekli

Sanki ahiretten dönüş biletli

Cüceleri büyük sandım neyleyim!

Yüreğime ne kaktüsler ekildi

Dikenleri mısralardan döküldü

Bir eğriyle yine boynum büküldü

Savruldukça yayık sandım neyleyim!

Yıllar yılı oyalanıp durmuşum

Zulümleri zalimlere sormuşum

Meğersem ben gönüllerde kor'muşum

Uyudukça ayık sandım neyleyim!

Hileli yürekler hileli pozlar

Zemheriye döndü baharlar yazlar

Yazarım ve lakin kalemim sızlar

İnsanlığa layık sandım neyleyim!

M Levent ÖZGEÇ

'GÖNÜL PINARI Kitabından'