Orhan Veli Kanık - Hicret

HİCRET

I

Damlara bakan penceresinden

Liman görünürdü

Ve kilise çanları

Durmadan çalardı, bütün gün

Tren sesi duyulurdu, yatağından

Arada bir

Ve geceleri

Bir de kız sevmeye başlamıştı

Karşı apartmanda

Böyle olduğu halde

Bu şehri bırakıp

Başka şehre gitti

II

Şimdi kavak ağaçları görünüyor,

Penceresinden,

Kanal boyunca

Gündüzleri yağmur yağıyor;

Ay doğuyor geceleri

Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda

Onunsa daima;

Yol mu, para mı, mektup mu;

Bir düşündüğü var