Edip Cansever - Düş

Gökte, gökkuşağının üstünde

Yedi renkli Musa'lar

Yedi lambalı, yedi güvercinli Muhassen'den

Yedi renkli sesler üflüyorlar aşağıya

Aşağıda

Seniha

Bir elinde sigarası

Oturmuş kıpkırmızı bir bahçe koltuğuna

Önünde

Masa masa masa -çok değil, hepsi bir masa-

Mermer bir masa

Gümüş bir masa

Zümrüt bir masa

Seniha birasını içiyor -bir eli de birasında-

Sonsuz bir bira

Sessiz bir bira

Cam akışlı bir bira

Saçlarında başaklar, tavus tüyleri

Gözleri

Gözleri ses veriyor

Seng-i laciverdi gözleri

Son yudumunu da alıyor birasından

Yere dökülüyor ipek şalı

Yere sızıyor

Yeri alıyor

Birlikte götürüyor yeri

Katlar gibi bir halıyı durmadan

Parmaklarından altın bir anahtarlık sarkıyor

Ve anahtarlar anahtarlar

-Çok değil, hepsi hepsi bir anahtar-

Fildişi bir tahtırevana biniyor

Kaldırıyoruz onu dört kişi

Ben, Cemile ve Cemal

Bir de sonsuzluk

Tutuyoruz havada bir süre onu

O gülümsüyor bize durmadan

Ve kalabalığa

Yaldızlar dökülüyor dudaklarından

Lambalar, güvercinler dökülüyor

Çiçekli laledanlar, çeşmibülbüller

Kristal boy aynaları

Ve gelin telleri, pırlantalı taçlar

Sedef kakmalı bir tramvay geçiyor yakınımızdan

İnce bir org sesini sürükleyerek

Benekli bir örtü çekiyor üstüne dünya

Hepimiz kayboluyoruz