Her An

Geçmiş mazide kaldı, yarın ne olur bilmem
Bildiğim şu elimde duran anım, saniyem

Yarının tarlasına ekilsin diye bir bir
Birer tohum misali hep karşıma dikilir

Her tepeler ardına çekilişinde güneş
Sarıverir kalbimi alev alev bir ateş

Boşa geçen günleri toplayıp gidiyorken
“Durun gitmeyin,” diye tutmak gelir içimden

Çünkü bir gün karşıma çıkıverip de her an
Diyecek ki ne yaptın senin olduğum zaman

Ben bir mahzun yetimi okşaman için yardım
Hep iyiyi doğruyu yasaman için yardım

Gözü yaslı bir kulu hiç bende güldürdün mü?
Yaralı bir yüreğe tutup merhem sürdün mü?

Bir parça çorba koyup bir hastanın önüne
Biraz neşe verdin mi onun mahzun gönlü ne

İlme asık birine söyle bende ne verdin
Yolunu kaybetmişe tutup yol mu gösterdin?

Karanlık bir gecede tutunup da sen bana
Baş koyup seccadene döndün mü Yaradan’a?

İşte o gün şaşırıp kalmaman için gönül
Atinin tarlasını sarsın yüz binlerce gül

Gül olsun iyilikle şefkatle geçen her an
Elinde en değerli hazine işte zaman

Olmak istersen iki cihanda da bahtiyar
Boşa geçmesin sakın sana emanet yıllar

Farika TEYMUR