Otuz Beş Yaş - Cahit Sıtkı Tarancı

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

OTUZ BEŞ YAŞ

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder

Dante gibi ortasındayız ömrün

Delikanlı çağımızdaki cevher,

Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,

Gözünün yaşına bakmadan gider

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?

Benim mi Allahım bu çizgili yüz?

Ya gözler altındaki mor halkalar?

Neden böyle düşman görünürsünüz,

Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!

Hangi resmime baksam ben değilim

Nerde o günler, o şevk, o heyecan?

Bu güler yüzlü adam ben değilim;

Yalandır kaygısız olduğum yalan

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;

Hatırası bile yabancı gelir

Hayata beraber başladığımız,

Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;

Gittikçe artıyor yalnızlığımız

Gökyüzünün başka rengi de varmış!

Geç farkettim taşın sert olduğunu

Su insanı boğar, ateş yakarmış!

Her doğan günün bir dert olduğunu,

İnsan bu yaşa gelince anlarmış

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!

Her yıl biraz daha benimsediğim

Ne dönüp duruyor havada kuşlar?

Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?

Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında

Uyudun uyanamadın olacak

Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht misali o musalla taşında

Ahmet Sıtkı Tarancı

Daha Allah ömür verirse o yaşa gelmeme daha çok var ama yinede çok seviyorum bu şiiri

Annem sağ olsun , 35 yaşında ve bu şiiri bana ezberletti

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Otuz Beş Yaş - Cahit Sıtkı Tarancı OTUZ BEŞ YAŞ Yaş otuz beş! yolun yarısı eder Dante gibi ortasındayız ömrün Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir Hayata beraber başladığımız, Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar? Neylersin ölüm herkesin başında Uyudun uyanamadın olacak Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak, Taht misali o musalla taşında Ahmet Sıtkı Tarancı Daha Allah ömür verirse o yaşa gelmeme daha çok var ama yinede çok seviyorum bu şiiri Annem sağ olsun , 35 yaşında ve bu şiiri bana ezberletti