Kalp Kapısı İçerden Açılır..

“Kalbin kapısı içerden açılır, sadece zili çalman ve beklemen gerekir

Açılırsa ne mutlu, eğer açılmazsa, beklerken öğrendiklerin yeter sana”

Kaç kere çaldınız bir kalbin kapısını,

Kaç kere açıldı ardına kadar,

Ve kaç kere yüzünüze kapandı,

Büyük bir acıyla…

İçindeki sızının geçmesi kaç yılını aldı

Kaç kere kapı aralığından bakılıp, ne istediğin soruldu

Tam açılacağına ümitlendiğinde tekrar kapandı yüzüne…

Kaç gece sabahladın bir kapı önünde,

Sesin çıkmadan, yüreğinle de konuşabildiğini hissettiğin zamanlarda,

Beklerken büyüdüğünü hissettiğin oldu mu?

Dışarıdan ne kadar zorlasan da,

Kalbin kapısı sadece içerden açılır

Beklemen gerekir, sabırla ve ümitle…

Kolu, tokmağı olmaz kalp kapısının

Ancak içeriden açılır,

Doğru çalmayı bilirsen onu,

Sonuna kadar açılır sana…

Fazla zorlarsan ve incitirsen,

Bencilce yüklenirsen üzerine…

Kırılır, bozulur, belki de hiç açılmaz olur

Korkutur, incitirsen onu,

Tekrar tekrar kilitlenir,

Belki de anahtarı atılır derin sulara…

Doğru kapıyı bulup, çalmaya niyetlendiğinde

İçindeki sesten anlarsın doğru yolda olduğunu,

Her adımında çarpan yüreğin duracakmış gibi gelir sana

Bilirsin doğru yerdesin, doğru kapıyı çalıyorsun

Israrla ve güzel bir ümitle beklersin açılmasını…

Eğer kapı tokmağına değmediyse ellerin,

Sevgiyle ve ısrarla çalmadıysan,

En başta ümitsizse kalbin,

Önce yüreğini boşalt bütün yüklerinden

Bütün öfkelerini affet

Esiri olduğun ve esir ettiklerini,

Uçur yüreğinden

Ve tekrar çal kapıyı…

Bütün kalplere hükmedenin kapısını çalmadan,

Diğer kapıları çalmak yorar yüreğini,

Önce O’nun kapısını,

Sonrada O’nunla diğerlerinin kapısını çal

BANU YAŞAR / Psikolog & Psikoterapist