Kemalettin Kamu - Zaman İçinde

ZAMAN İÇİNDE

Gök uzak, yer uykuda

Yalnız değilim ama;

Bir açık pencereden

Ay doluyor odama!

İçim, odam gibi loş,

Ürperiyor geceden

Şurada yatağım boş,

Burada uykusuz ben

Gök uzak, yer uykuda

Engin mesafelerle

Ay giriyor buluta

Sesler hatırlatıyor

Bana uzak-yakını

Durdurmak istiyorum

Saatin tik takını

Sen yok Mesafe silik

Odamda iki kardeş

Bakıyor birbirine,

Birisi can veriyor

Öbürünün yerine

Odamda iki kardeş,

Biri dün Biri yarın

Odamda iki kardeş:

Biri dün, biri yarın

Ve ben aralarında

Bir köprüyüm onların!