Beni Kaale Almadın

Beni Kaale Almadın

beni kaale almadın

elimden birşey gelmedi üstelik

ne diyebilirdim ki benden gidene

içimden trenler geçti üstelik

kapalı boş bir vagondayım

aklım sayarken elektrik direklerini

anlamsız gelirken her rüya

lavanta kokuna hasret görüş günlerimi

elime sarılan kelepçe sen olmalıydın

almadın kaale beni

lokomotif sayılı beş zincir

makinist gözleri bağlı

alnı açık kel kafalı

dünden beri aynı çizgide

ılık bir iklime sürdü treni

ne sana döndüm nede soluma

almadın kaale beni

Ufuk Akçay