Kül Altındaki Kor

KÜL ALTINDAKİ KOR

Gökteki bulutlar yüreğime yağıyor

Bende iki dünya çarpışıyor artık

Biri umutlu, devingen, gözü pekçe yaşıyor

Öbürü masallarda sarhoş ve ezik

Toprağı avuçlarımda elliyorum usulca

Bir kum saati gibi akıyor ömrüm

Tükenecek bir gün o kumlar da, ey doğa

Tekrar doldurmak için kalacak mı

Güneş, daldan dala sıçrayarak yürüyor

Bir neden var mı mutlu olmamam için?

Daha ne kadar yaş yaşadım ki şunun şurasında

Adını biliyor muyum bütün çiçeklerin?

Konuşturmayın beni, dilim sürçüyor

Alışkın değilim sözetmeye sevinçten, mutluluktan

Gideyim artık, kül atında kor gibi

Dursun onlar, dönüp üflerim bazen

Ahmet Erhan