&Quot; Şubat Tadında &Quot;

Güne üstü kapalı bir gece

yıldızlar aya küskün

bende hislerimin tetikçisine

Şairi meçhul şiirlerle

ve

boğazımdaki kördüğümlerle

kinimin sevgime koyduğu elle

ne hazin yol almak yakın geçmişe

Attığım her adım varacağım noktaya mesafe artırırken

gördüğüm her baykuş hayra yorumluyor şerri ötüşüyle

Baykuşlar da sırdaşım bundan böyle

yabani, alaycı gülüşleriyle

Karşıma çıkan ilk durak

hayatı yudum yudum zıkkımlandığım

umuda kırkbir mum yaktığım

sahibi meçhul mey''hane

aslında yegane sığınağım

üstü kapalı hiserime ney''hane

Şuur altı Şubat tadında,

fuzuli mezelerle donanmış yine o eski masa

çayıma rakı katan aşk''la

gönlüme çay sallayan hevesler ucube kavgada

ya beyhude heveslere koşacağım gecenin sonunda,

ya da dingin kalacağım aşk''da

Geçmişin sararmış yaprakları

gözlerimden birer yaş olarak dökülürken bu gece

umarsızca,

beklentisiz omuz silkiyor bitkin zihnim geleceğe

Sırrını çözemediğim iki nefes arası felsefede

ürkekliğimle girdabına saklandığım her köşe

o sokak lambası şahidimdir ki

yeminliyim artık

ne sevmeye

ne de/ herneyse /

Dilim döndüğünce

en az beş dilde

ahlakım el verse söveceğimde

işte, nafile

"kadınım bir nebze"

Aldığım her nefes batıyor sol yanıma

ellerim titriyor koynumda

sonra;

nikotin sarısı sonbahar dudaklarımda

gözlerimden yağmurlar d/üşüyor

kanıyor usulca

İçimde ki acıyla uyandığım sabahın ayazı soğutuyor

geceden kalma yüzümde yanan külleri

acının sebebi belki Aşk, belki hasret

belki de

içinde olmayi istemediğim amansız gaflet

Penceremde ki

umut kırıntılarıyla beslediğim güvercinler

uyanmak istemediğim her günde

teslim alıyor öfkemi

zehrini düşmana akıtmış akrep kadar sakinim şimdi

Aslında, ne gün doğuyor gecemin sonunda ne devran dönüyor,

farkına varamamışım ama dünyam duralı hayli zaman oluyor

Şuur 6/ Şubat Tadında*

Nar-ı Çiçek