Menekşeler Ölmesin..

sızı mıydı bu

göğsümü paralayıp da yere düşen

sen

çizgi romanlarda mı öğrendin ölmeyi

böyle olur olmaz / yakışıksız / aniden

ne edeceksin adımı benim

dudağındaki kiraz ağacına

yuva yapan kırlangıcım ben

say ki öldüm

adımı mı haykıracaksın arafta

say ki duydum

seni yine böyle mi seveceğim ben

anla ki içmek zorundayım

yağmur sularını

hayvan eti ve nebat tohumlarını

yutmak zorundayım

anla ki

anlayamazsın / yaşamak belasındayım

bir dirinin bir ölüyü sevmesini

anla ki

anlayamazsın

sen gidecek miydin

hiç haberim olmadı bundan

çocuğumuz siyah bakıyor artık

hiç bekler miydin bunu yeşil gözlü bir çocuktan

en çok da şuna kızıyorum

menekşeleri sulamadan gitmişsin

sıkça mektuplaştığımız aynada

hiç olmadı kısa bir not olmalıydı

-süt bitmiş

-gözüme görünme

-yüzüğün neden evde!

-mavi gömleğini giy / öyle daha çok seviyorum seni

-evlendiğimiz gün var ya hani / yıldönümü yarın değil

-şu çorapları kirli sepetine at / deli etme beni

-aşk bitmiş / pazardan almayı unutma e mi

ve daha niceleri gibi

küçük bir not olsun bırakabilirdin

-menekşeler ölmesin

ölmüş işte

menekşeleri sulamadan gitmişsin

ne selân yakmıştı bu kadar içimi

ne de boş pabuçların

hatta siyah bakan yeşil gözlü çocuğumuzu severken biraz mutluyum

saçlarını okşarken duyduğum

elektrik çıtırtısı

gibi dağılıyor sanki içimin kini

ama şu boş saksılar

ölü menekşe mezarları

anla ki atamıyorum

anla ki mezarından da kıymetliler

anla ki / anlayamazsın

bir dirinin bir ölüyü sevmesini

Cemil KURT