Yaşayınca Anladım

EĞER

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,

arkalarında doldurulması

mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer

Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,

en güzel yerde başlatılsaydı eğer

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,

yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,

çalınan birinin kalbiyse eğer

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,

insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,

hiç bir zaman duyulmasaydı eğer

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,

kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,

öylesine delice bakmasalardı eğer

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de kalp,

göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer

Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,

son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer

Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,

meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,

beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer

Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,

tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,

yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,

son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,

her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,

dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,

namuzsuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,

dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer

Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,

sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer

Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,

kulağına okunacak biri olsaydı eğer

İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında

bir ayrılık gizlendiğine belki de, kartvizitinde

"Onca ayrılığın birinci dereceden failidir" denmeseydi eğer

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,

ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer

Issızlığa teslim olmazdı sahiller, kendi belirsiz sahillerinde

amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım

Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,

ya, canım ellerini tutmak isterse

Evet sevgili,

Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,

Kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,

Mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa

tanıklık etmiş olmasalardı eğer!!

CAN YÜCEL