Takvimdeki Deniz N.F.K

Takvimdeki Deniz

Hasreti denizlerin,

Denizler kadar derin

Ve o kadar bucaksız

Ta karşımda yapraksız

Kullanılmış bir takvim

Üzerinde bir resim;

Azgın, sonsuz birdeniz

Kaygısız, düşüncesiz,

Çalkanıyor boşlukta

Resimdeyse bir nokta;

Yana yatmış bir gemi,

Kaybettiği alemi

Arıyor deryalarda

Bu resim rüyalarda

Gibi aklımı çeldi,

Bana sahici geldi

Geçtim kendi kendimden,

Yüzüme o resimden,

Köpükler vurdu sandım

Duymuş gibi tıkandım,

Ciğerimde bir yosun

Artık beni kim tutsun

Denizler oldu tasam,

Yakar onu bulmazsam

Beni bu hasret dedim

Varırım elbet dedim

Bir ömür geze geze

Takvimdeki denize

Ne var bana ne oldu

Odama nasıl doldu

Birden bire bu meltem

Ve dalgalandı perdem

Havalandı kağıtlar

Odamda kıyamet var

Ah yolculuk yolculuk

Ne kadar baygın soluk

O gün bizde betbeniz

Ve ne titrek kalbimiz

Ve eşyamız ne küskün

Yola çıktığımız gün

Bir sıraya dizilmiş

Gözyaşlarını silmiş,

Bakarlar sinsi sinsi

Niçin o anda hepsi

Bir kuş gibi hafifler

Arkandan geleyim der

Niçin o güne kadar

Dilsiz duran ne kadar

Eşya varsa dirilir

Yolumuza serpilir

Ufak böcükler gibi

Gezer onların kalbi

Üstünde döşemenin

Gizli bir didişmenin

Saati çalar o an

Birden bakar ki insan

Herşey karmakarışık

Ayırmak olmaz artık

Bir kalbi bir taraktan

Ve kalb ağlayaraktan

Çekilir geri geri

Terkeder bu mahşeri

Bu mahşerin içinden

O gün ben de geçtim ben,

Nem varsa evim, anam,

Çocukluğum, hatııram,

Ve ne sevdalar serde

Bıraktım gerilerde

Kaçar gibi yangından

Rüzgarların ardından

Baktım da süzgün süzgün

Kurşun yükünü gönlün

Tüy gibi hafiflettim

Denize hicret ettim

Necip Fazıl Kısakürek