10-09-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Seversiniz Bazen...
Seversiniz bazen 
Bir kuşu beslemek misali,
karşınızdaki insanı sevginizle beslersiniz
Farklıdır sevmesi insanların 
Kimi kafese tıkar kuşunu öyle besler,
alır özgürlüğünü elinden, seviyorum sanır
Öyle sandıkça sıkar karşısındakini, bunaltır
Ufacık bir fırsat bulsa kaçmak,
kurtulmak ister artık kuş
Aslında korkularından yapar insan bunu,
karşısındaki insana anlatamaz, anlatmasını bilmez
Bir başka insana gitmesini istemez
Her koca devin koca korkuları vardır, kimse bilmez
Kimi de serbest bırakır kuşunu
Salıverir gökyüzüne,
döner gelir elbet der, döner gelir seviyorsa
Alır riski çekinse de birşeylerden
Bilir ki; koysa kafese bir gün kesin kaçıp gidecek,
bir gün kesin terkedecek
Serbest bırakır!
Döner gelir o da karnı acıktıkça,
yüreği sevgiye acıktıkça
Ne kadar çekinse de bilir geri döneceğini adam
Bilir başka yerlere, başka kişilere gitse de
bir gün, bir şekilde geri döneceğini 
Kuş ta bilir daha iyisinin olmadığını
ama bazen nankörlüğü tutar
Unutur onun için yapılanları,
uğramaz olur bir zaman 
Başka kapılarda, başka pencerelerde aynını arar
Ama bilmez başkalarda hiç aynılık bulunmaz
Pişman olur, geri döner bir zaman sonra
Öyle yenik, öyle mağlup döner ki hem de 
Artık kafese girmeye bile razı olmuştur
Şanslıdır 
Eğer geri döndüğünde açık bir pencere
veya aynı evde, aynı kişileri
bulabilirse 
Eğer terkettikleri taşınmamış,
Aynı yerde kalabilmişse  
W Generous BLACKSTONE
|
|
|