Yalnız Mesajı Göster

Ben Karım…Bahara Çıkar Sokaklarım ...

Eski 10-09-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Ben Karım…Bahara Çıkar Sokaklarım ...





Kar, önce şakaklarıma yağar

Kararıp kalmaz gençliğim İhtiyarlığın apak limanlarına uğrar

Kar taneleri kadar hafif , kar taneleri gibi gözyaşı olmaya hazır günlerimiz olur Kar tanesi kanatların getirip bıraktığı bu “son” mevsimdeyiz artık

Kar vedadır

Hani çiçeklerin kokusuna …

Hani yeşiline yaprakların …

Hani ağaçların gölgesine …

Hani bağ bozumuna bile bırakmaz bizi “Hadi , hadi !” der Ben dördüncü , ben son fasıl…Hayatın/ın olup olacağı bu

“Hadi,hadi!”

Kar kefendir

“Örtmeye geldim!” der

Aklığıma takılıp kaldınNe güzel! Kar topu yapıp yapıp atıyorsunuz beni Ölümü sarıp sarmalayıp başkalarına attığınız gibi

Ki ben karım ve bir kefen gibi örterim faniliğin yüzünü

Ölüm de olsam ben de ölürüm

Şimdi senin bembeyaz bakışların kefen olsun bana Yoksa ben de “beter” ağlarım Öyle ağlarım ki… bahara çıkar sokaklarım

Sen (d’ağ)la!

**Ali HAKKOYMAZ**

Alıntı Yaparak Cevapla