Temmuza Karşı

Temmuza Karşı

Acının ağzından öpüyorsun yine

yine cehennem yürek

yine hüzne gönüllü devriye

Turaçlar amansız iklimde kanat açmadı ama

ağaçlar zamansız açtı çiçek

kar vurdu birden, pusudaymış fırtına

ardından bir yağmur, bir yağmur ki

yağmur değil sanki kezzap

heba oldu onca heves, onca emek

onca kitap

Söylemeye gerek yok, zaten herkes farkında

Ey nice cendereden süzülen direnç

hangi acı denenmedi ki bizde

kitap yakılan yıldan,

insan yakılan yıla vardık

katliam katladık, çağ atladık

Gel de içlenme

Bu şiir bir büyük VAH - Temmuza karşı

Ağustos kapısı nerede, nereye çıkar bu çarşı

Nereye çıkar bu çarşı

ki

hem kalabalık, hem karanlık

Tehlikeden geçiyoruz - belli etme - ilerle