Sen Gidebilirsin Dönmeyeceksen...

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Sen Gidebilirsin Dönmeyeceksen

Adını unuttuğuma

Şimdi bir sonbahar mevsimidir,

Ve sevda yalnızlığa yenilmiştir

Kapandı sayfalar,

Gülen gözler çoktan göç etti bizden

Sarılmalar

Sevilmeler

Özlemeler

Ne renkli rüyaydı bu değil mi?

Gece lambası yanarken şehrin yoksulluğunda,

Kırılan birer aynayız şimdi

Hangi yanımıza baksalar

paramparçayız

Ellerimde bir karanfil kokusu duruyor,

Bir çiğ tanesi ölüyor ayaklarımın dibinde

Ayaklarımın dibinde bir şeyler can veriyor

Aşk gibi

Sevda gibi

Sen gibi

Çirkin bir çilenin gözleri ağlarken,

Hiçbir zaman yetişemedik bir sevdanın kahkahalarına

Kaç defa söyledim,

Biz aşkla yapamayız

Hangi yanımıza baksalar

paramparçayız

Sönmüş bütün mumlar,

Kırılmış içimin sönmeyen lambaları

Leyla'ya diz çöktüren,

Mecnunu harap eden,

Beni sana köle eyleyen bu sevdanın

Canına okuduk şimdi

Gitmelere bu kadar alışıksın,

Sana biraz daha kal diyemem

Bütün takvimler sana çıkıyor oysa,

Bütün şiirler hep aynı bitiyor: "Ayrılmalıyız"

Şimdi neremize gülseler

Orda ağlamaktayız

Sen durmaktasın yolun seni koyduğu yerde

Bir bıçak kadar keskinsin,

Bir kuş kadar öfkeli

Hüzzam mevsimidir sonbahar,

Dargındır bize bütün şarkılar

Şiirlerde görüşmek dileğiyle

Hoşçakal

Mustafa Onur Elifbaş

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sen Gidebilirsin Dönmeyeceksen... Sen Gidebilirsin Dönmeyeceksen Adını unuttuğuma Şimdi bir sonbahar mevsimidir, Ve sevda yalnızlığa yenilmiştir Kapandı sayfalar, Gülen gözler çoktan göç etti bizden Sarılmalar Sevilmeler Özlemeler Ne renkli rüyaydı bu değil mi? Gece lambası yanarken şehrin yoksulluğunda, Kırılan birer aynayız şimdi Hangi yanımıza baksalar paramparçayız Ellerimde bir karanfil kokusu duruyor, Bir çiğ tanesi ölüyor ayaklarımın dibinde Ayaklarımın dibinde bir şeyler can veriyor Aşk gibi Sevda gibi Sen gibi Çirkin bir çilenin gözleri ağlarken, Hiçbir zaman yetişemedik bir sevdanın kahkahalarına Kaç defa söyledim, Biz aşkla yapamayız Hangi yanımıza baksalar paramparçayız Sönmüş bütün mumlar, Kırılmış içimin sönmeyen lambaları Leyla'ya diz çöktüren, Mecnunu harap eden, Beni sana köle eyleyen bu sevdanın Canına okuduk şimdi Gitmelere bu kadar alışıksın, Sana biraz daha kal diyemem Bütün takvimler sana çıkıyor oysa, Bütün şiirler hep aynı bitiyor: "Ayrılmalıyız" Şimdi neremize gülseler Orda ağlamaktayız Sen durmaktasın yolun seni koyduğu yerde Bir bıçak kadar keskinsin, Bir kuş kadar öfkeli Hüzzam mevsimidir sonbahar, Dargındır bize bütün şarkılar Şiirlerde görüşmek dileğiyle Hoşçakal Mustafa Onur Elifbaş