Tut Elimi Annem

Tut elimi annem
Ah annem, canım annem
Gül bahçesi istemem,
Yüreğini açtın ya
Yeter banaGüllük gülistanlık benim için hayat
Ama annem düşündün mü hiç
Ya yorgun düşerse bu yürek
Bakmaya bile kıyamadığım
Kokusuna dayamadığım güller
Solarsa bir hazan sabahı ansızın
Nasıl bakarım anne gökyüzüne
Dökülürken gözyaşların gökten
Ve nasıl dayanırım bu acıya
Dökülen her yaprak yüreğimi yaralarken
Nasıl bakarım o viran bahçeye
Bir kıvılcımda, yanar yüreğim
Ama hiç bir yangın
Senin kadar sıcak değil be annem
Nasıl da üşürüm sensiz,
Gözümden akan her damlada ne fırtınalar eser,
Ne firari hayallere dalar bu yaşlı gözler,
Ve akan her damla
Haykırır başıboş yalnızlığıma
Hazan yelleri eserken annem
Bu körpe yüreğimde
Güneş açar mı hiç
Mis gibi kokan bu menekşe,
Bülbüller şakır mı kahkaha ata ata
Bahçedeki gülümüz,
Sümbül gibi büker mi boynunu yoksa
Duyabilir miyim kanat çırpışını Turnaların,
Unutur musun beni annem
Tembihler misin büyüklerin gittiği her yere gidilmez diye
Bilirim korkarsın gelirim peşinden diye

Kaf dağına gider miyiz
Güler miyiz çatlayana kadar
Ve ağlar mıyız usul usul
Gözlerimiz kan çanağı olana kadar
Annem, canım annem,
Nasıl da kandırdın beni,
Hani gitmeyecektin,
Nasıl bıraktın beni buralarda,
Bu yaban ellerde
Ne yaparım şimdi ben
Kan çiçekleri bıraktın Annem ardında
Ve her gün sulama yarışı yaptığımız Fesleğeni
Neredesin be annem
Bak kar yağdı avuçlarıma
Coşkun seller gibi atıyorsun damarlarımda
Yüreğimin vazgeçilmez Deltasında
vazgeçilmez bir nehir gibi yani
Gitme bırakma beni dedim
Gözyaşlarımda uyutur
Göz bebeğimde avuturum dedim
Ama ne fayda dinletemedim be annem
Annem canım bi tanem,
Var oluş sebebim, tek gerçeğim,
Gören gözüm, duyan kulağım,
Ne zor şeymiş sensiz olmak,
Ve ne zor şeymiş,
Sensiz coğrafyaların sert iklimlerini tatmak
Burası bana göre değil
Ben seninle olmak,
Dizinde uyumak,
Sana seni sevdiğimi haykırmak istiyorum
Ne olur!
Tut elimi annem
Bir kez daha öp ıslak ıslak