Yalnız Mesajı Göster

Herşeydi Hiçbirşeydi Elimdeydi Düşüverdi..

Eski 10-09-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Herşeydi Hiçbirşeydi Elimdeydi Düşüverdi..



Buruk bir masal gibidir kentim şirazesinden çıkmış yaşamlar için sensizliğe inat damarlarına yolalıp yalanla geçenler için

Aklımda zemheri gülüşün varİçimde idamlık hüznüyle büyüyen bir çocuk Kentim siyahın bütün pastel renkleriyle boyanmış İsyanlara kışkırtan bir-çift gözü içinde saklıyor

Gri paslı ve dölek yüzümün yarısı ağlak Dudağımda uçuk tebessümler varErken bastırılmış sevinçlerim -miş'li geçmiş zamanlara özenti

Tüm aynalarımı çalan kentimdi Şimdi elimden yüzümden ve gözümden düşüyor Ara-sıra diyorum; bilebilseydin keşke İçimde koyulaşan tüm mavliklerini kentiminOlmadık sokaklarından geçiyorum kendimin ve kentiminEn işlek kaldırımlarından yürüyorum aşka Üstelik yalın ayak üstelik arayarak üstelik bulamadan

Bir düşte bitiyor bir kentte yitiyor

Yeni bilet yeni yolculuk yeni yorgunluk yeni yılgınlık ve yeni boşluk

Elimde iki soru kalıyor Kısacık geçmiş nasıl da ağır geliyor üzerime? Yaşadıkça mı tükeniyor insan? Cevapsızlığınacevapsızlığıma kanıyorum!

Güneş ağır ağır dağların arasında ufalanıyor Ardıma dönüp bakamıyorum

Bir düşte bitiyor bir kentte yitiyor

Avucumda şiirimden dört satır

H E R Ş E Y D İ

H İ Ç B İ R Ş E Y D İ

E L İ M D E Y D İ

DÜŞ Ü V E R D İ

Kahraman Tazeoğlu

Kahraman Tazeoğlu'nun kendi yorumundan dinlemek için tıklayınız

Alıntı Yaparak Cevapla