&Quot;Yahya Kemal Beyatlı&Quot;

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-10-2012

Gece, Leyla'yı ayın on dördü

Koyda tenha yıkanırken gördü

"Kız vücudun ne güzel böyle açık!

Kız yakından göreyim sahile çık!"

Baktı etrafına ürkek, ürkek

Dedi:"Tenhada bu ses nolsa gerek?"

"Kız vücudun sarı güller gibi ter!

Çık sudan kendini üryan göster!"

Aranırken ayın olgun sesini,

Soğuk ay öptü beyaz ensesini,

Sardı her uzvunu bir ince sızı;

Bu öpüş gül gibi soldurdu kızı

Soldu, günden güne sessiz, soldu!

Dediler hep: "Kıza bir hal oldu!"

Ta içindendi gelen hıçkırığı,

Kalbinin vardı derin bir kırığı

Yattı, bir ses duyuyormuş gibi lal

Yattı, aylarca devam etti bu hal

Sindi simasına akşam hüznü,

Böyle yastıkta görenler yüzünü,

Avuturlarken uzun sözlerle,

O susup baktı derin gözlerle,

Evi rüzgar gibi bir sır gezdi,

Herkes endişeli bir şey sezdi

Bir sabah söyledi son sozlerini,

Yumdu dünyaya ela gözlerini;

Koptu evden acı bir vaveyla,

Odalar inledi: "Leyla! Leyla!"

Geldi koy kızları, el bağladılar

Diz çöküp ağladılar, ağladılar!

Nice günler bu seametli ölüm,

Oldu çok kimseye bir gizli düğüm;

Nice günler bakarak dalgalar,

Dediler: "Uğradı Leyla nazara!"

10-10-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	&Quot;Yahya Kemal Beyatlı&Quot; Gece, Leyla'yı ayın on dördü Koyda tenha yıkanırken gördü "Kız vücudun ne güzel böyle açık! Kız yakından göreyim sahile çık!" Baktı etrafına ürkek, ürkek Dedi:"Tenhada bu ses nolsa gerek?" "Kız vücudun sarı güller gibi ter! Çık sudan kendini üryan göster!" Aranırken ayın olgun sesini, Soğuk ay öptü beyaz ensesini, Sardı her uzvunu bir ince sızı; Bu öpüş gül gibi soldurdu kızı Soldu, günden güne sessiz, soldu! Dediler hep: "Kıza bir hal oldu!" Ta içindendi gelen hıçkırığı, Kalbinin vardı derin bir kırığı Yattı, bir ses duyuyormuş gibi lal Yattı, aylarca devam etti bu hal Sindi simasına akşam hüznü, Böyle yastıkta görenler yüzünü, Avuturlarken uzun sözlerle, O susup baktı derin gözlerle, Evi rüzgar gibi bir sır gezdi, Herkes endişeli bir şey sezdi Bir sabah söyledi son sozlerini, Yumdu dünyaya ela gözlerini; Koptu evden acı bir vaveyla, Odalar inledi: "Leyla! Leyla!" Geldi koy kızları, el bağladılar Diz çöküp ağladılar, ağladılar! Nice günler bu seametli ölüm, Oldu çok kimseye bir gizli düğüm; Nice günler bakarak dalgalar, Dediler: "Uğradı Leyla nazara!"