Bir İhtiyarın Cenazesi..

Bir zaman çok zengin bir adam, çocuklarına şöyle vasiyette bulunur:

Ben ölüp yıkanınca, şu eski çoraplarımı ayağıma geçirin, ben bunlarla gömülmek istiyorum

Vakit saat gelir bu zengin vefat eder

Cenaze yıkandıkdan sonra oğulları çorapları alıp getirirler:

Babamızın vasiyeti var, şu eski çorapları ona giydireceğiz derler

Cenazeyi yıkayan hoca efendi bunu katiyyen kabul etmez

Bu sefer müftüye çıkarlar O da

Dinimizde böyle birşey yok deyip reddeder

İster istemez, babalarının vasiyetinden vazgeçmek mecburiyetinde kalırlar

Cenazeyi defnedip kabirden evlerine dönünce komşularından biri elinde bir mektupla gelir

Babanız çok önceleri bu mektubu, bana vererek, benim cenazem gömülüp oğullarım eve dönünce kendilerine ver demişti der

Mektubu açıp okuyunca, babalarının en son ibretli dersini şu ifadelerle verdiğini görürler:

Evlatlarım, işte gördünüz; eski çoraplarımı bile kabrime götüremedim Aklınızı başınıza alınız Ne yapacaksanız hayatta yapıp öbür aleme gönderiniz Aldanmakta fayda yok