Lamarck Teorisi

Fransız evrim kuramcısı Jean Baptiste Lamarck (Jan Baptis Lamark), canlıları basitten karmaşığa göre düzenlemeye çalıştı Birçok hayvanın bir ağacın dallara ayrılması gibi çeşitlendiğini ve gruplara ayrıldığını gördü Bu gözlem onda, evrimle canlıların gelişebileceği düşüncesini uyandırdı Çalışmalarına dayanarak, daha sonra yanlışlığı kesin olarak saptanan evrimsel bir kuramı ortaya attı Lamarck?ın kuramına göre fazla kullanılan organlar gelişerek daha etkin bir yapı kazanır ve bu özellikler sonraki kuşaklara da aktarılır

Lamarck örnek olarak demircileri vermiştir Demircinin kolları kullandığı çekiçten dolayı güçlenir Fakat ayaklarını kullanmadığı için zayıflar Ona göre, demircinin kazandığı bu özellik çocuklarına da geçer Lamarck kuramını güçlendirmek için zürafaları da örnek olarak göstermiştir Zürafalar ağaç yapraklarını yiyerek beslenirler Bu hayvanlar yeterli besini bulabilmek için yukarılara uzanma eğilimi gösterirler Zaman içerisinde bu zorlamadan dolayı boyunları ve ön bacakları uzamıştır

Lamarck?ın kuramını ortaya attığı zamanlarda kalıtımın yasaları henüz bulunmamıştı Canlılardaki özelliklerin kalıtım yoluyla geçtiği bilinmiyordu Yani kazayla kolu kopmuş bir adamın çocuklarının kolları olması gibi, bir demircinin oğlunun kolları, eğer o da demirci değilse, normal güçtedir