Süt Humması (Hipokalsemi)

Süt Humması (Hipokalsemi)

Yüksek süt verimli ineklerde gebeliğin son aylarında veya doğumu izleyen günlerde ortaya çıkan metabolik bir hastalıktır Yüksek süt verimli ve 5 yaşından büyük ineklerde doğumdan 3 gün sonra veya laktasyonun ilk haftalarında görülmektedir Besi sığırlarında da görülsede, daha çok
süt ineklerinde etkili olmaktadır

Süt hummasında; hayvanlarda aşırı heyecanlanma, yem yemede ve ruminasyonda aksaklıklar, sağa ve sola sallanmalar, diş gıcırdatmaları, aşırı bir duyarlılık, ayaklarda kasılma, yürümede güçlükler ve düşme görülmektedir Kalp atışları hızlanmakta,hayvanlar yere yatmakta, baş omuza dönerek dinlenmekte, gözler donuklaşmakta, göz bebekleri irileşmekte, ağız ve burun kurumakta, nabız sayısı 50-80 arasında değişmekte, sindirim bozuklukları, gaz oluşumu ve kusma görülmektedir Yüksek süt verimli ve yaşlı ineklerde sıklıkla görülen bu hastalığın başlıca nedeni, laktasyon döneminde sütle oldukça fazla kalsiyumun atılması, buna karşın kan kalsiyum düzeyinin normal bir düzeyde tutulamamasıdır Doğum öncesi kalsiyum bakımından
zengin yemlerin verilmesi süt humması riskini artırır Aşırı miktardaki kalsiyum, kemiklerden mineralin mobilize edilmesinde rol oynayan parathormonun aktivasyonunun azalmasına neden olur

Doğumdan hemen önce buzağının günde sadece 5 gram kalsiyuma gereksinimi vardır Kolostrum (ağız sütü) ile günde atılan kalsiyum miktarı ise 20 gramdır Buzağılamadan sonra aşırı kalsiyum atılımı meydana gelir Paratroid bezinin aktivitesinin azalması ile kan kalsiyum düzeyi hızla düşer Kan kalsiyum düzeyi normal olarak 9-10 mg/100 ml olmasına karşın, süt
hummasında 4-5 mg/100 ml’ye düşmektedir Doğuma 2-3 hafta kala düşük düzeyde kalsiyum içeren yemler verilmek suretiyle parathormon bezi aktive edilir, böylece hastalığın önüne geçilir Bununla birlikte, 200 gram kalsiyum karbonat veya kalsiyum fosfatın 1 litre suda eritilerek süt hummasına duyarlı hayvanlara doğumu izleyen kısa süre içerisinde verilmesi önerilmektedir

Alinti
Ciftci Brosuru