Nam-ı Kemal, Osmanlıca'da bir fıkra veya kısa hikâye anlatılmaya başlarken kullanılan ve "adamın biri" anlamına gelen bir terimdir Sonradan bu terim kullanılarak anlatılan fıkraların neredeyse tamamının müstehcen bir karakter alması, ve halk dilinde de, "Nam-ı Kemal" yerine, tamamıyla yanlış ve ses benzerliği dışında hiçbir dayanağı olmayan bir şekilde vatan şairi Namık Kemal'e atfedilmeye başlaması ile bu terim evrim geçirmiş olmaktadır Bu terim ile özdeşleştirilerek anlatılan ve zamanla hayli zengin bir literatür oluşturmuş olan Nam-ı Kemal fıkralarının veya, yanlış şekliyle, Namık Kemal fıkralarının, müstehcenliği özellikle fallus abartmalarını zemin almaktadır

Bu konu altında bunu açıklama fırsatı buldumtşkkürler kaplan