10-06-2012
|
#3
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Osmanlı - Türkçe Sözlük C Harfi.
cefâcû (A -F) [ جفاجو ] üzen, cefa eden
cefâdîde (A-F) [ جفادیده ] üzülmüş, cefa çekmiş
cefâkâr (A-F) [ 1 [جفاکار cefa eden, üzen 2cefa çeken, üzülen
cefâkârî (A-F) [ 1 [جفاکاری cefa etme, üzme 2cefa çekme
cefâkeş (A-F) [ جفاکش ] üzülen, cefa çeken, eziyete katlanan
cefâpîşe (A-F) [ 1 [جفاپيشه üzmeyi huy edinmiş, cefa eden 2aşığını üzen
sevgili
cefcâf (F) [ 1 [جفجاف hoppa kadın 2******
ceffelkalem (A) [ جف القلم ] çalakalem
cefr (A) [ جفر ] gaipten haber veren bilim
cehâlet (A) [ جهالت ] cahillik, bilgisizlik
cehd (A) [ جهد ] çalışma, çabalama
cehd etmek çalışıp çabalamak
cehele (A) [ جهله ] cahiller
cehennemî (A-F) [ 1 [جهنمی cehennemlik 2cehennem gibi sıcak
cehl (A) [ جهل ] cahillik, bilgisizlik
cehren (A) [ جهرا ] açıkça
celâdet (A) [ جلادت ] yiğitlik
celâl (A) [ جلال ] ululuk
celb (A) [ جلب ] kendine çekme
celb edilmek 1kendine çekilmek 2yazı ile çağırılmak
celb etmek 1kendine çekmek 2yazı ile çağırmak
celbnâme (A-F) [ جلب نامه ] çağırı mektubu
celeb (A) [ جلب ] sığır tüccarı
celesât (A) [ جلسات ] oturumlar
celîl (A) [ جليل ] ulu
celîs (A) [ جليس ] arkadaş
cellâd (A) [ جلاد ] cellat
cellâdî (A-F) [ جلادی ] cellatlık
celse (A) [ جلسه ] oturum
cem’ (A) [ 1 [جمع toplama 2çoğul
cem’ edilmek toplanılmak
cem’ etmek toplamak, derlemek, bir araya getirmek
cem’an (A) [ جمعا ] toplam
cem’iyyât (A) [ جمعيات ] cemiyetler, dernekler
cem’iyyet (A) [ 1 [جمعيت cemiyet, dernek 2topluluk
cem’iyyet -i akvâm [ جمعيت اقوام ]Birleşmiş Milletler
cemâat (A) [ 1 [جماعت topluluk 2camide ibadet edenler
cemâd (A) [ جماد ] cansız varlık
cemâdât (A) [ جمادات ] cansız varlıklar
cemâhîr (A) [ جماهير ] cumhuriyetler
cemâl (A) [ جمال ] yüz güzelliği
|
|
|
|