Şengül Şirin
|
Cevap : Doğu Hint Adaları, Doğu Hint Adaları Doğal Yapısı, Ekonomisi, Nüfusu, Tarihi
EKONOMİ;

Bölge halkının çoğunluğu geçimini çifççilikten ya da buna dayanan ikincil sanayilerden sağladığından ,tarım sektörü ekonomide çok önemli bir yer tutar Bununla birlikte kişi başına verimliliğin son derece düşük olması nedeniyle tarımın gayri safi yurt içi hasıla ( GSYİH) içindeki payı öteki sektörlere oranla çok küçüktür Yüksek kesimlerdeki dağlı halklar dönüşümlü ekim yoluyla pirinç ve mısır gibi tüketime dönük tahıl yetiştirirler Yerleşik tarımın uygulandığı düzlük kesimlerde tahıl ekiminde sulamadan yaralanılır Cava'nın orta ve doğu kesimlerinde yumrulu bitkiler önemli bir besin kaynağı oluşturur Yağlı tohumlar,elyaflı bitkiler,şekerkamışı,çay,kahve ,kakao,baharat ve Kauçuk gibi ticari ürünler daha çok küçük çiftliklerden elde edilir

iç tüketimi karşılamaya yönelik olan balıkçılık ve hayvan besiciliğinin önemi sınırlıdır Doğudaki Endonezya adaları dışında sürü besiciliği yok denecek ölçüdedir Başlıca Büyükbaş hayvanlar manda ve sığırdır Koyun ve keçi besiciliğiyle genellikle Endonezya"daki Müslümanlar uğraşır Toprağın sürülmesinde büyük ölçüde hayvan gücünden yararlanılır Ormanlardan elde edilen kereste,Sarawak,Sumatra ve Borneo"nun ihracat gelirlerine büyük katkıda bulunur
Dünya ticareti içindeki payı pek büyük olmayan Doğu Hint Adaları,belirli bazı ürünlerde ön sırada yer alır Dünya kauçuk ihracatının yüzde 50"si ,kalay ihracatının yüzde 65"i ,bitkisel yağların yüzde 50"si ve pirinç ihracatının yüzde 20"si buradan karşılanır Son bir yüzyıl içinde bölgede ticarete konu olan mal sayısının yanı sıra ticaret hacmi de olağanüstü bir artış göstermiştir Bölgedeki büyük kentlerin çoğunda havalanı vardır bununla birlikte taşımacılığın büyük bölümü hala deniz yoluyla yapılır Endonezya"da GSYİH"nin yalnızca onda biri imalat sektöründen sağlanır bu oran bölgenin öteki ülkelerinde de yüzde 15 ile 25 arasında değişir Sanayi belirli yörelerle sınırlı olmakla birlikte,bütünüyle kentlerde yoğunlaşmamıştır Kırsal kesimdeki başlıca sanayi dalları kauçuk ve palmiye yağı işletmeciliği ,küçük ölçekli pirinç işletmeciliği ve tuğla ve kiremit üretimidir Kentlerde sanayi daha çok büyük ölçekli pirinç işletmeciliği ve kauçuk hammaddesi işletmeciliği,kalay ergitmeciliği,eğirmecilik ve dokumacılık ile otomobil ve elektronik parça montajına dayanır Son yıllarda kağıt,cam,sabun ve sigara gibi ürünlere dayalı hafif sanayi de gelişmiştir Bununla birlikte kentlerde imalat sektörü hala sınırlıdır Düşük satın alma gücü nedeniyle pazar talebinin darlığı ile ulaşım olanakları enerji kaynakları ve öteki altyapı tesislerinin yetersizliği ,bölgedeki ekonomik büyüme hızını yavaşlatan başlıca etkenlerdir
Doğu Hint Adalarının büyük bölümü dünyanın en zengin maden yatağı kuşaklarından biri içinde kalır Bölgede bol miktarda kalay,altın,bakır,çinko,gümüş,kurşun,demir cevheri,manganez ,krom,kobalt,vanadyum,molibden ve tungsten çıkarılır Ayrıca geniş kireçtaşı,kalsiyum florür,alçıtaşı,kaolin,marn,silisli kum ve tuz yatakları da bulunur II Dünya Savaşı'ndan sonra bölgede yeni bağımsız devletlerin kurulması,geleneksel madenlerin üretiminin artırılmasının yanı sıra daha önce ihmal edilmiş olan petrol,demir cevheri,boksit,nikel ve bakır gibi çeşitli madenlerin işletilmesini sağlamıştır Başlıca petrol üretim alanları Brunei ile Borneo"nun doğu kıyıları boyunca uzanır Kalay madenleri daha çok Singkep,Bangka ve Belitung adalarında toplanmıştır Boksit yataklarının çoğu Borneo ve Riau"dadır Nikel yatakları genellikle Selebes"te bulunur Bölgedeki kentsel yerleşmelerin konumunu ve gelişmesini ve ulaşım ağının yapısını büyük ölçüde madenciliğin gelişmesi belirlemiştir
Kaynak;AnaBritannica cilt 10 frmsinsi net için derlenmiştir
__________________
Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır
|