Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur?

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-11-2012

Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur?
Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur?

Bu Atamızın kendi şiiridir

Gafil, hangi üç asır, hangi asır,
Tuna ezelden Türk diyarıdır

Bilinen tarih söylememiş bunu,
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,

Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak

Yaşanan tarihi gömüp doğru tarihe gidin

Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,

Avrupa' nın Alpler' inde Oğuz torunları,
Doğudan çıkan biz, batıda yine biz;
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz

Hep insanlar kendini bilseler,

Bilinir o zaman ki hep biriz

Türk sadece bir milletin adı değil
Türk bütün adamların birliğidir

Ey birbirine diş bileyen yığınlar!
Ey yığın yığın insan gafletleri!
Yırtılsın gökteki gafletten perde,
Hakikat nerede?

Mustafa Kemal ATATÜRK
KALPAKLI SÜVARİ

Gecenin arkasında bir yerde,
Ufaldıkça gaz lambaları,
Nehrin omuzlarına yaslanıp
yaşlı ve dindar
Yalnızlıktan soğumuş dağlar,
Kalpaklı bir süvari dolaşırmış gizlilerde,
Köylüler böyle diyorlar,
Yatsıları

Nal sesleri duyulur mu yağmur olursa
Ne mümkün
En usul havalarda duyulacak
Erzurum'a doğru şah damarın oynar gibi,
Gören eden yok, her nasılsa
Kalpaklı olduğunu biliyorlar

Bir elinde kılıç, bir elinde sancak,
Kemah köylüğünde,
Fakir fukaraya azık dağıtasıymış,
Üçer arşın kefenlik,
İçlik ve mintan,
Birer kese sarı lira cep harçlığı,
Olur mu olmaz mı
Orası bilinmiyor

Tılhasta bir kağnıya dokunmasıyla
bir ne halsa,
Araba traktöre tebdil olmuş
Allah tarafından

Tercan toprağındaki kerametini
Anlata anlata bitiremiyorlar

Köylüler böyle diyorlar

Gecenin arkasında bir yerde,
Ufaldıkça gaz lambaları,
Nehrin omuzlarına yaslanıp
yaşlı ve dindar,
Yalnızlıktan soğumuş dağlar,
Kalpaklı bir süvari dolaşırmış
gizlilerde,
Köylüler böyle diyorlar
yatsıları

Kemal Paşa'dır diyorlar

Attila İLHAN

ATATÜRK'Ü DİNLERKEN

Yay yine gerilmede, fırlayacak yine ok;
Yine vatanımızın yeryüzünde eşi yok;
Bozkurt, Ergenekon'u yeni delmiş gibidir:
Her biri ihtiraını seyre gelmiş gibidir

Kalpler ellerde çarpar gibi alkış kopuyor;
Her ruh bir tutam ışık ve her göz bir damla kor:
En büyük, en sevgili, en genç, en mert geliyor;
Dünya imtihanını veren tek fert geliyor;

Kürsüye her çıkışta, Türk daha yükselecek,
Dinle: Her cümlesinde doğuyor bir "gelecek"
Aslan, insan ve Tanrı bir arada bu başta,
Kıvılcımlar doğuyor bastığımız her taşta

Önümüzde mesafe ve zaman çökmekte diz;
Bir İnönü azmiyle ardındayız hepimiz

Yerine getirmeye yeni dileklerini,
Koymuş on yedi milyon, yola yüreklerini

"Marş! Marş! Öz yurdu fethe!" Şimdi manen, yeniden:
Deliyor dağı taşı öncümüz gibi tren,
Fabrikalar kalemiz, kanallar siperimiz
Ve bu fetih olacak bizim şaheserimiz

Behçet Kemal ÇAĞLAR

RESİM

Her gün
Enginlerden engin
Yücelerden yüce
Bir duygu sarar bizi
Bu sınıfa girince

Yanda, bir uçtan bir uca

Mavi deniz
Odanın içinde güneşleri bulunca

Isınırız

Enginlerin engini deniz olsa
Deniz ufak!
Yücelerin yücesi güneş olsa
Güneş küçük!

İlk günü gördük, nerden geldi:
Duvardaydı
Denizleri, güneşleri
Küçülten büyüklük

Kürsünün üstünde bir resim:
Gözleri denizlerden mavi
Bakışları güneşlerden sıcak

Dört mevsim

Kürsünün üstünde:
Atatürk'üm, arkasında al bayrak
Kolları kavuşturmuş göğsünde

Bu resimle başlar bizim günümüz
Karşımızda Atatürk'ü gördükçe
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz

Öğretmenimizin kürsüde
Verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte
Atatürk'ün resmi

Çalışkanız, çünkü
Çalışınca
Bakarız, Atatürk güldü

Bir yanlışlık yapsak
Bulutlanır gözleri
Anlarız Atatürk üzüldü

Gelsek kürsünün dibine
Görür bizi
Eğilince

Kalksak, gitsek gerilere
Otursak arkalarda;
Başımızı kaldırmadan duyarız:
Atatürk orada

Öteki odalarda
Başka başka resimleri Ata'mın

Atatürk'üm artık ömrüm oldukça
Bu resminle karşımdasın!

Yok hiç birinde
Bundaki tılsım
Değişen çizgilere
Canlı gibi bu resim

Öyle canlı ki sanırım
Bende bir gün okulu bitirince
Uzanan ellerinle
Okşanacak sırtım

Öyle canlı ki, sanırım
Karanlık bile olsa
Aydınlanır yollarım

Tıpkı sınıftaki gibi
Yapacağım bir işte
Bu resmindir rehberim:
Kötülüğe uzanırsam
Çat kaşlarını
Tutulsun ellerim

Tıpkı sınıftaki gibi
Bütün ömrüm boyunca
Yaptığım her işte
İyi, doğru oldumsa
Sevincini belli et

Gülümse !

Yaprak yaprak dökülürken önümde
Her yıl dört mevsim;
Sınıflar içinde yalnız bu sınıf
Resimler içinde yalnız bu resim !

Behçet NECATİGİL

BENİ SEVMEK DEMEK

Yaşatıyor musun devrimlerimi,
Götürebiliyor musun yeni çağlara?
Yazıyı, kılığı, hür düşünceyi
Örnek ediyor musun uluslara?
Atabiliyor musun zihinlerden
Softalık, gerilik, tüm karanlığı?
Adın var mı en yeni buluşlarda?
Köye sokabildin mi aydınlığı?
Sevebiliyor musun düşmanını?
Bolluk mu bir uçtan bir uca vatan?
Derim ki yolumda yürüyorsunuz,
Büyüğünden küçüğüne o zaman

Halim YAĞCIOĞLU

BÜYÜK TAARRUZ

Dağlarda tek tek
ateşler yanıyordu

Ve yıldızlar öyle ışıltılı öyle ferahtılar ki
şayak kalpaklı adam
nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden
güzel, rahat günlere inanıyordu
ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında,
birden bire beş adım sağında onu gördü

Paşalar onun arkasındaydılar

O, saati sordu

Paşalar `üç' dediler

Sarışın bir kurda benziyordu

Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı

Yürüdü uçurumun kenarına kadar,
eğildi durdu

Bıraksalar
ince uzun bacakları üstünde yaylanarak
ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
Kocatepe'den Afyon Ovası'na atlayacaktı

Nazım Hikmet RAN

09-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur? Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur? Atatürk'ün Sözleriyle Atatürk Şiirlerinden Oluşan Bir Antoloji Nasıl Oluşturulur? Bu Atamızın kendi şiiridir Gafil, hangi üç asır, hangi asır, Tuna ezelden Türk diyarıdır Bilinen tarih söylememiş bunu, Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak, Dinleyin sesini doğan tarihin, Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak Yaşanan tarihi gömüp doğru tarihe gidin Asya'nın ortasında Oğuz oğulları, Avrupa' nın Alpler' inde Oğuz torunları, Doğudan çıkan biz, batıda yine biz; Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz Hep insanlar kendini bilseler, Bilinir o zaman ki hep biriz Türk sadece bir milletin adı değil Türk bütün adamların birliğidir Ey birbirine diş bileyen yığınlar! Ey yığın yığın insan gafletleri! Yırtılsın gökteki gafletten perde, Hakikat nerede? Mustafa Kemal ATATÜRK KALPAKLI SÜVARİ Gecenin arkasında bir yerde, Ufaldıkça gaz lambaları, Nehrin omuzlarına yaslanıp yaşlı ve dindar Yalnızlıktan soğumuş dağlar, Kalpaklı bir süvari dolaşırmış gizlilerde, Köylüler böyle diyorlar, Yatsıları Nal sesleri duyulur mu yağmur olursa Ne mümkün En usul havalarda duyulacak Erzurum'a doğru şah damarın oynar gibi, Gören eden yok, her nasılsa Kalpaklı olduğunu biliyorlar Bir elinde kılıç, bir elinde sancak, Kemah köylüğünde, Fakir fukaraya azık dağıtasıymış, Üçer arşın kefenlik, İçlik ve mintan, Birer kese sarı lira cep harçlığı, Olur mu olmaz mı Orası bilinmiyor Tılhasta bir kağnıya dokunmasıyla bir ne halsa, Araba traktöre tebdil olmuş Allah tarafından Tercan toprağındaki kerametini Anlata anlata bitiremiyorlar Köylüler böyle diyorlar Gecenin arkasında bir yerde, Ufaldıkça gaz lambaları, Nehrin omuzlarına yaslanıp yaşlı ve dindar, Yalnızlıktan soğumuş dağlar, Kalpaklı bir süvari dolaşırmış gizlilerde, Köylüler böyle diyorlar yatsıları Kemal Paşa'dır diyorlar Attila İLHAN ATATÜRK'Ü DİNLERKEN Yay yine gerilmede, fırlayacak yine ok; Yine vatanımızın yeryüzünde eşi yok; Bozkurt, Ergenekon'u yeni delmiş gibidir: Her biri ihtiraını seyre gelmiş gibidir Kalpler ellerde çarpar gibi alkış kopuyor; Her ruh bir tutam ışık ve her göz bir damla kor: En büyük, en sevgili, en genç, en mert geliyor; Dünya imtihanını veren tek fert geliyor; Kürsüye her çıkışta, Türk daha yükselecek, Dinle: Her cümlesinde doğuyor bir "gelecek" Aslan, insan ve Tanrı bir arada bu başta, Kıvılcımlar doğuyor bastığımız her taşta Önümüzde mesafe ve zaman çökmekte diz; Bir İnönü azmiyle ardındayız hepimiz Yerine getirmeye yeni dileklerini, Koymuş on yedi milyon, yola yüreklerini "Marş! Marş! Öz yurdu fethe!" Şimdi manen, yeniden: Deliyor dağı taşı öncümüz gibi tren, Fabrikalar kalemiz, kanallar siperimiz Ve bu fetih olacak bizim şaheserimiz Behçet Kemal ÇAĞLAR RESİM Her gün Enginlerden engin Yücelerden yüce Bir duygu sarar bizi Bu sınıfa girince Yanda, bir uçtan bir uca Mavi deniz Odanın içinde güneşleri bulunca Isınırız Enginlerin engini deniz olsa Deniz ufak! Yücelerin yücesi güneş olsa Güneş küçük! İlk günü gördük, nerden geldi: Duvardaydı Denizleri, güneşleri Küçülten büyüklük Kürsünün üstünde bir resim: Gözleri denizlerden mavi Bakışları güneşlerden sıcak Dört mevsim Kürsünün üstünde: Atatürk'üm, arkasında al bayrak Kolları kavuşturmuş göğsünde Bu resimle başlar bizim günümüz Karşımızda Atatürk'ü gördükçe Kıvançla dolar, taşar gönlümüz Öğretmenimizin kürsüde Verdiği dersi Dinler bizimle birlikte Atatürk'ün resmi Çalışkanız, çünkü Çalışınca Bakarız, Atatürk güldü Bir yanlışlık yapsak Bulutlanır gözleri Anlarız Atatürk üzüldü Gelsek kürsünün dibine Görür bizi Eğilince Kalksak, gitsek gerilere Otursak arkalarda; Başımızı kaldırmadan duyarız: Atatürk orada Öteki odalarda Başka başka resimleri Ata'mın Atatürk'üm artık ömrüm oldukça Bu resminle karşımdasın! Yok hiç birinde Bundaki tılsım Değişen çizgilere Canlı gibi bu resim Öyle canlı ki sanırım Bende bir gün okulu bitirince Uzanan ellerinle Okşanacak sırtım Öyle canlı ki, sanırım Karanlık bile olsa Aydınlanır yollarım Tıpkı sınıftaki gibi Yapacağım bir işte Bu resmindir rehberim: Kötülüğe uzanırsam Çat kaşlarını Tutulsun ellerim Tıpkı sınıftaki gibi Bütün ömrüm boyunca Yaptığım her işte İyi, doğru oldumsa Sevincini belli et Gülümse ! Yaprak yaprak dökülürken önümde Her yıl dört mevsim; Sınıflar içinde yalnız bu sınıf Resimler içinde yalnız bu resim ! Behçet NECATİGİL BENİ SEVMEK DEMEK Yaşatıyor musun devrimlerimi, Götürebiliyor musun yeni çağlara? Yazıyı, kılığı, hür düşünceyi Örnek ediyor musun uluslara? Atabiliyor musun zihinlerden Softalık, gerilik, tüm karanlığı? Adın var mı en yeni buluşlarda? Köye sokabildin mi aydınlığı? Sevebiliyor musun düşmanını? Bolluk mu bir uçtan bir uca vatan? Derim ki yolumda yürüyorsunuz, Büyüğünden küçüğüne o zaman Halim YAĞCIOĞLU BÜYÜK TAARRUZ Dağlarda tek tek ateşler yanıyordu Ve yıldızlar öyle ışıltılı öyle ferahtılar ki şayak kalpaklı adam nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden güzel, rahat günlere inanıyordu ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında, birden bire beş adım sağında onu gördü Paşalar onun arkasındaydılar O, saati sordu Paşalar `üç' dediler Sarışın bir kurda benziyordu Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı Yürüdü uçurumun kenarına kadar, eğildi durdu Bıraksalar ince uzun bacakları üstünde yaylanarak ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak Kocatepe'den Afyon Ovası'na atlayacaktı Nazım Hikmet RAN