09-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Cemre Sadece Havaya, Suya Ve Toprağa Mı Düşer? (Şiir)
Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer? (Şiir)
Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer? (Şiir)
Cemre temiz gönüllere düşer  
Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer?
Bir de topraktan yaratılan insanoğlunun cemresi vardır
Asıl cemre insanoğlunun gönlüne düşer Tabi insan isterse cemrenin düşmesini…
Sonsuz bir baharın kalplerde buluşmasını…
Cemre düşecek kalbin güzelliğini Mevlana “Ey dost, şu dünyada gördüğün çiçekli, güzel kokulu bahardan başka gizli bir bahar daha var O bahar dilberi ay yüzlüdür; bu gördüğün bahardan daha güzeldir, daha hoştur O, temiz insanların gönüllerinde gizlenmiştir” diyerek ne güzel tasvir eder
Cemre kalbe düşende bahar çiçekleri gibi sevgiler yeşerir
İşte o zaman asıl cemre aşk’ın dili, gözü olur
Cemrenin düşmesi için gönlün kapısını açmalıdır önce Gönül bir irfan hazinesidir
“Gerçekten de Allah suretlerinize, mallarınıza bakmaz; fakat ancak gönüllerinize ve amellerinize bakar” hadisinde bildirildiği gibi gönül denen hazine Cenab-ı Hakk’ın nazargahıdır
Ve gönle düşen cemre bir daha gitmez geriye
Yeter ki kalbine cemre düşürenlerden olalım
Çünkü cemre gönle düşende dört mevsim bahar olur
İkinci Cemre
Gün batar
Kuşlar dönerdi
Seherler
Adama namaz kıldıran ihtişamını yitirdi
Artık ne gün batıyor ne kuşlar dönüyor
Akşam ile yatsı arası
Eğer erirse
Kar ilkin damlarda erirdi
Sahurlar olurdu
İftarlar eskiden
Orucu inanmayana tutturan
İnanmasa da insan
Bu iftar
Bu sahur inanılası bir şeydi
Cemreler düşerdi eskiden
Bir yâsin bir cemre
Bir cemre bir çocuk düşerdi
Zemheri vardı
Kırk gün
Mart dokuzu
Kocakarı fırtınası
Cemreler düşerdi eskiden,
Bir yâsin bir cemre
Bir cemre bir çocuk düşerdi
'Zahmeti' derdi anam
Kırk gün de bu cem'an
Gül açardı ardından
Üçbin yılın cemresi düştü
Teki benim olmayan
Bir daha düşerse /çocukken inandığım gibi/
Gökten bağrıma bir kor
düşse düşse düşecek
/Bütün cemreler düştü mü çocuklar/
Bir işarettir cemre
Kara kışların ardından, soğuk beyazların arasından, pembeli yeşilli baharlar gözümüz önüne serilir
Bilinmezlikler içinden, tam vaktinde, rengi, kokusu, lezzeti yerinde nimetler gönderenden bir işarettir cemre
Kupkuru dallara yaprak yaprak can, suyu çekilmiş ırmaklara gürül gürül heyecan veren  
Kuş sütünü eksik etmeyen sofraları kıskandıracak, herkesi doyuran ziyafetlere buyur eden birinden işarettir  
Başlangıçtır cemre  
Cemre, havaya düşer!
Yağmurlar sağılır bulutlardan, uzaklardan tertemiz nefesleri yüklenir getirir rüzgârlar  Güneşin solgun yüzüne kan gelir, ışıl ışıl durdurulur üstümüzde Gökyüzüne her bakışımızda gözbebeklerimize cemreler düşer  
Cemre suya düşer!
Bir taze tomurcuktur çocuk  Rahmet, bardaktan boşanırcasına, annelerin göğsüne dolar, oradan dağıtılır bütün yavrulara  Çocuk tomurcuklar çiçeklenir, çocuklar yarın, yarınlar bahar kokar  
Cemre, toprağa düşer!
Toprağı dost, toprağı kardeş bilenlerin kanla suladıkları vatanlara mükâfattır cemre  İnsan, kaleler geçer toprak için, geçilmesini istemediği topraklara kaleler diker Gülle gülle kalelere düşer cemre, fetih olur Cemre, aşk olur kalbe düşer, bir Mehmed bir Mayıs günü Fatih olur  
Havaya düşer cemre  
Cemre, suya düşer  
Toprağa düşer cemre  
Cemreler, insan için düşer!
İnsan için süslenir baharda yeryüzü, her baharda semâdan, sırlara sarılı ikramlar gönderilir
İstemek ile şükür, tövbe ile affedilmenin binbir yolunda öyle hızlı koşarız ki  Öyle çabuk varırız ki  Kıskanır insanı baharlar  
Çünkü  Cemre, insana düşer!
|
|
|