Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-11-2012

Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri
Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri

Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Resimleri

Öyle bir geçer zamanki Osman sözleri, Osmanın konuşmaları, Öyle bir geçer zamanki dizi replikleri

Ben masal gibiydim

bir vardım bir yoktum

çünkü çocuktum

büyükler beni görmek isterlerse var olurdum

görmek istemezlerse yok

ama yanılıyorlardı

ben hep vardım

en çok da beni yok sandıkları zamanlarda vardım

hepsi birbirlerini birbirlerine göründükleri kadar biliyorlar tanıyorlardı

oysa benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu

çünkü ben çocuktum

yoktum

onları en gerçek halleriyle çizdim aklımım defterine

ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde

Babam kim bilir kaçıncı kere dönüyordu seferden;annem,babamın her dönüşünü yeni bir başlangıca çevirmek için hep yeni bir umutla hazırlanırdı

Misafir tabaklarını çıkarması annemin bütün aileye yaptığı barış çağrısıydı

Kendisi önceden yaşanmış bütün kavgaları,kırgınlıkları unuturdu

Herkesinde unutmasını isterdi

Bu defa da aynı şeyi yapıyordu

Ama babamın bu gelişi ailemizi fırtınalı denizlere sürükleyecek bir maceranın başlangıcıymış,bilmiyordum

Adım Osman

O zamanlar 6 yaşındaydım

Zaman beni ve hikayemdeki herkesi önüne katıp karşı konulmaz bir sel gibi sürükledi

Sinsi ve acımasız,hoyrat ve insafsız

Her şey dün gibi ama artık geri dönüş yok

Öyle bir geçer zaman ki ancak anılar kalır bu selden geriye

Evin içine efsunlu, esrarlı bir hava çökerdi bazen

Bu efsun annemin ve babanemin gözlerinden, bakışlarından, seslerindeki sisli tüllerden taşıyordu bu defa

Çocukta olsa yakınlarda erkek tayfasından biri bulunmamalıydı

Mahrem, tehlikeli ve sır dolu bir konuşma yapıcaklardı, kadınca bir konuşma

Bu efsunlu havadan benim payıma 25 kurus ve leblebiciye doğru yürümek düşmüştü

insanın icinde saklanan korkunc hayvanla o aksam ilk defa kendi ailemde tanıstım

yuvalarindan firlamis gozleri ofke icinde uzayan boyunlari sisen damarlari ilk defa o zaman gordum gırtlak parcalayan urpertici haykırısları ilk o zaman isittim
bu son olmadı tabi benzer manzaralarla daha sonrada karsılastım
buyudukce insan alısıyo belkide buyumek diye bu alısmaya diyorlar
ne zaman bagıran aglayan haykıranofkeli insan gorsem bu hayvanla ilk defa karsılastıgım anki dehseti tedirginligi hatırlıyorum belki de bu yuzden bi yanım hep cocuk hep suclu kaldı

Osman: Bana masal kitabı okur musun?
Neriman: Masal kitabı da yok

Osman: Berrin ablam bana her zaman kitap okur bir sürü masal öğrendim ben

Neriman: Ayy ne iyi ettiiiiinn!
Osman: Sana masal anlatayım mı yenge?
Neriman: Azıcık sussana sen be! Zaten işim başından aşkın

Bir de sen çıktın başıma! Hadi geç otur şuraya!

''O an anladım

Yengem hiç çocuk olmamış, annesinden büyük doğmuş biriydi

Yüreğinin masalı yoktu

Zavallının eksiği buydu

''

09-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Replikleri - Öyle Bir Geçer Zamanki Osman'ın Sözleri Öyle Bir Geçer Zamanki Osman Resimleri Öyle bir geçer zamanki Osman sözleri, Osmanın konuşmaları, Öyle bir geçer zamanki dizi replikleri Ben masal gibiydim bir vardım bir yoktum çünkü çocuktum büyükler beni görmek isterlerse var olurdum görmek istemezlerse yok ama yanılıyorlardı ben hep vardım en çok da beni yok sandıkları zamanlarda vardım hepsi birbirlerini birbirlerine göründükleri kadar biliyorlar tanıyorlardı oysa benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu çünkü ben çocuktum yoktum onları en gerçek halleriyle çizdim aklımım defterine ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde Babam kim bilir kaçıncı kere dönüyordu seferden;annem,babamın her dönüşünü yeni bir başlangıca çevirmek için hep yeni bir umutla hazırlanırdı Misafir tabaklarını çıkarması annemin bütün aileye yaptığı barış çağrısıydıKendisi önceden yaşanmış bütün kavgaları,kırgınlıkları unuturdu Herkesinde unutmasını isterdiBu defa da aynı şeyi yapıyorduAma babamın bu gelişi ailemizi fırtınalı denizlere sürükleyecek bir maceranın başlangıcıymış,bilmiyordum Adım OsmanO zamanlar 6 yaşındaydımZaman beni ve hikayemdeki herkesi önüne katıp karşı konulmaz bir sel gibi sürükledi Sinsi ve acımasız,hoyrat ve insafsızHer şey dün gibi ama artık geri dönüş yok Öyle bir geçer zaman ki ancak anılar kalır bu selden geriye Evin içine efsunlu, esrarlı bir hava çökerdi bazen Bu efsun annemin ve babanemin gözlerinden, bakışlarından, seslerindeki sisli tüllerden taşıyordu bu defaÇocukta olsa yakınlarda erkek tayfasından biri bulunmamalıydı Mahrem, tehlikeli ve sır dolu bir konuşma yapıcaklardı, kadınca bir konuşma Bu efsunlu havadan benim payıma 25 kurus ve leblebiciye doğru yürümek düşmüştü insanın icinde saklanan korkunc hayvanla o aksam ilk defa kendi ailemde tanıstım yuvalarindan firlamis gozleri ofke icinde uzayan boyunlari sisen damarlari ilk defa o zaman gordum gırtlak parcalayan urpertici haykırısları ilk o zaman isittim bu son olmadı tabi benzer manzaralarla daha sonrada karsılastım buyudukce insan alısıyo belkide buyumek diye bu alısmaya diyorlar ne zaman bagıran aglayan haykıranofkeli insan gorsem bu hayvanla ilk defa karsılastıgım anki dehseti tedirginligi hatırlıyorum belki de bu yuzden bi yanım hep cocuk hep suclu kaldı Osman: Bana masal kitabı okur musun? Neriman: Masal kitabı da yok Osman: Berrin ablam bana her zaman kitap okur bir sürü masal öğrendim ben Neriman: Ayy ne iyi ettiiiiinn! Osman: Sana masal anlatayım mı yenge? Neriman: Azıcık sussana sen be! Zaten işim başından aşkın Bir de sen çıktın başıma! Hadi geç otur şuraya! ''O an anladım Yengem hiç çocuk olmamış, annesinden büyük doğmuş biriydi Yüreğinin masalı yoktu Zavallının eksiği buydu''