Şiirin Bir Savunması

Şiirin Bir Savunması

Peacock’a göre, insanlık medeniyet denilen şeye ulaştıkça şiire olan ihtiyaçları azaldığından şairlerin üzerinde bulunan ‘görev’, devlet adamları ve filozoflara geçmektedir İnsanın medeniyete ulaştığını varsaydığı dönemi tunç devri olarak niteleyen Peacock, şairi de medenileşmiş toplumun yarı-barbar insanı olarak görmektedir

Shelley’yi harekete geçiren işte tam bu ‘tahrik’ olsa gerek Çünkü Shelley’ye göre şair, yaşadığı her dönemde toplumunun bulutlarında bir yerlerde hayatı tefsir eden insan rolündedir Nasıl ki Eflâtun, Devlet’inde “Ülkeyi ya filozoflar yönetmeli ya da devleti yönetenler filozoflar olmalı” diyorsa Shelley de şairleri toplumun ‘resmî’ yöneticisi olarak görmüyorsa da onların ‘gayriresmî’ bir rolleri olduğunu belirtmekteydi

Shelley’nin ‘Şiirin Bir Savunması’nın önemi temellerini kadîm bir kültüre dayandırıyor olmasından gelmektedir Hatta Shelley’nin bu kadîm kültürün son temsilcilerinden olduğunu söylemek çok da abartılı bir ifade olmaz

Shelley’nin temel amacı, şiirin ‘estetik’inin yanında ‘işlev’inin azaldığını ve hatta artık kalmadığını iddia edenlerin pek hükmü olmayan sözlerine bir nevi başkaldırmaktır Shelley’de şairin vasfı, yalnızca sanat icra eden kişi oluşundan değil, aynı zamanda toplum üzerinde hâkim kişi de oluşundan gelmektedir Nitekim Savunması’nda belirttiği üzere “hayatın korunması ve yenilenmesi tiyatronun temellerine geri dönmekle mümkün olur” Tiyatronun, yani şiirin temellerine

Ürünün Resimleri:








Piyasa Fiyatı - 09092012
5,68 TL