|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hz Muhammed'in Geniş Hayatı - Peygamber Efendimizin Geniş Hayatı
X- HİCRETİN ONUNCU YILI
1- PEYGAMBERİMİZİN OĞLU İBRÂHİM'İN ÖLÜMÜ
(8 Şevval 10 H /7 Ocak 632 M)
İbrâhim, Peygamber (sas) Efendimizin 7'inci çocuğudur Diğer 6 çocuğunun hepsi de, ilk eşi Hz Hatice'den olmuştu İbrâhim ise Mısırlı Mâriye'den doğmuştur
İbrâhim, Hicretin 8'inci yılı Zilhicce ayında doğmuştu İki yaşını doldurmadan öldü Rasûlüllah (sas) İbrâhim'i öper koklardı Ölürken gözleri yaşardı Avf oğlu Abdurrahman:
- Ey Allah'ın Rasûlü, sen de mi ağlıyorsun? "Oysa ölüye ağlamayı men etmiştin," dedi Rasûlüllah (sas):
Ben, bağırıp çağırmayı, üst-baş yırtmayı men ettim Bu ise, Allah'ın kullarının kalbine koyduğu şefkattir Göz ağlar, kalb mahzûn olur Biz, Rabbımızın rızâsına uygun olmayan söz söylemeyiz Ey İbrâhim, seni kaybetmekten dolayı hüzün içindeyiz, buyurdu(399)
- İbrâhim benim oğlumdur O henüz annesini emerken öldü Cennette iki süt anne, onun süt müddetini tamamlayacaklardır, dedi(400)
İbrâhim, Bakî Kabristanı'na defnedildi Kabrinin üstüne Rasûlüllah (sas) bir kırba su döktürdü (401) Faydası da yok, zararı da, fakat diriyi tatmin eder, buyurdu
İbrâhimin öldüğü gün (7 Ocak 632 saat: 830'da)(402) güneş tutulmuştu Halk
- İbrâhim'in ölümünden dolayı Güneş tutuldu, dediler Bunun üzerine Rasûl-i Ekrem:
- Güneş ve ay, Allah'ın kudretini gösteren alâmetlerdendir Hiç kimsenin ölümünden veya doğumundan dolayı tutulmazlar Siz bu olayla karşılaştığınız zaman, namaz kılıp duâ edin, buyurdu(403)
2- VEDÂ HACCI (Zilhicce 10 H/Mart 632 M)
"Bugün, inkâr edenler, sizi dininizden etmekten ümitlerini kesmişlerdir Artık onlardan korkmayın, Ben'den korkun Bu gün dininizi kemâle erdirdim, üzerinize olan nimetimi tamamladım Din olarak, sizin için İslâm'ı seçip ondan hoşnut oldum"
(el -Mâide Sûresi, 3)
Vedâ, bir yerden ayrılan kimse ile geride kalanların birbirlerine karşılıklı esenlik dilemeleri demektir Peygamber Efendimiz, Arafat'ta irâd ettiği hutbesinde, dünya hayâtından ayrılmasının yaklaştığına işâret ederek, ashabıyla vedâlaştığı için, bu haccına "Vedâ Haccı" denilmiştir Henüz farz kılınmadan, Hicretten önce Rasûlüllah (sas) bir çokdefa haccetmişti Medine'ye hicretinden sonra Vedâ Haccı ilk ve son haccı odu Bu haccından 81 veya 82 gün sonra vefât etti
Hicretin 10'uncu yılı Müslümanlık bütün Arabistan'a yayılmıştı Rasûlüllah (sas) Zilkade ayında Hac farîzasını edâ etmek için Mekke'ye gideceğini ilân etti O'nunla birlikte haccetmek isteyen müslümanlar Medine'de toplanmağa başladılar (404)
Rasûl-i Ekrem (sas) 25 Zilkade (22 Şubat 632) Cumartesi günü öğle namazını kıldıktan sonra, ashâbıyla birlikte Medine'den çıktı Kızı Fâtıma ve bütün zevceleri de beraberinde bulunuyordu İkindi namazını, seferî olarak Zülhuleyfe'de kıldı, geceyi de burada geçirdi Ertesi gün (26 Zilkade) gusletti hac ve umre için niyyet ve telbiye yaparak ihrâma girdi Öğle namazını da burada kıldıktan sonra yola çıkıldı(405)
Hz Peygamber (sas)'le birlikte Haccedebilmek için Medine'de toplananların sayısı 100 bine yaklaşmıştı Yol boyunca katılanlar ve doğrudan Mekke'ye gidenlerle haccedeceklerin sayısı 124 bine ulaşmıştı Bu muazzam kalabalık, Rasûlüllah (sas)'ın etrafında bir insan seli gibi dalgalana dalgalana ilerliyor, "Allâhü ekber ve Lebbeyk Allâhümme lebbeyk" nidâlarıyla dağ taş inliyordu
Yolculuk 10 gün sürdü Rasûl-i Ekrem (sas) 4 Zilhicce pazar günü Mekke'ye vardı Kâbeyi usûlüne göre tavâf etti Safâ ve Merve arasında sa'y yaptı Pazartesi, salı ve çarşamba günlerini de Mekke'de geçirdi, "Yevm-i terviye" denilen 8 Zilhicce perşembe günü sabah namazını Mescid-i Harâm'da kıldıktan sonra, devesine binip bütün hacılarla birlikte "Mina" ya hareket etti O gün burada kaldı Öğle, ikindi, akşam, yatsı ve ertesi günün sabah namazlarını burada kıldı Arefe günü (9 Zilhicce cuma) sabahı, güneş doğduktan sonra devesine binip Arafat'a çıktı "Nemire" denilen yerde kurulan çadırında bir müddet dinlendi Öğle vakti olunca, devesine binip Arafat Vâdisi'nin ortasına geldi kendisini dinlemek üzere 124 bin müslüman, etrâfında toplanmıştı Rasûlüllah (sas) burada, onların şahsında bütün insanlığı "Vedâ Hutbesi" diye meşhûr olan insanlık târihinin en etkili ve önemli hutbesini irâdetti
Câhiliyet devrinde, Arabistan'da kuvvetli zayıfı ezerdi Can, mal ve ırz güvenliği yoktu Fâizcilik yüzünden fakirler, zenginlerin kölesi hâline gelmişti Kadınlara insan değeri verilmez, erkeklerin malı sayılırdı Kan gütme yüzünden, karşılıklı öldürmelerin sonu gelmez, bulunamayan suçlunun cezâsını, âilesinden ele geçen çekerdi Rasûlüllah (sas), Vedâ Hutbesi'yle Câhiliyet Devrinin bütün bu kötülüklerini yasakladı Bütün insanların eşit olduğunu, Allah katında üstünlüğün ancak takvâ ile olduğunu anlattı "Müslümanlar kardeştir" buyurdu Hutbe, her taraftan duyalabilmesi için, gür sesli sahabîler tarafından cümle cümle tekrâr edildi Hutbe'den sonra Rasûlüllah (sas) takdim edilen bir bardak sütü içti, oruçlu olmadığını ashâbına gösterdi(406) Öğle ve ikindi namazlarını birlikte (cem-i takdîm ile) kıldırıldı(407) İki vaktin farzları arasındaki sünnetleri kılmadı Sonra devesine binip "Cebel-i Rahme" denilen tepeye ilerledi Bu tepenin eteğinde, devesi üstünde kıbleye yöneldi Güneş batıncaya kadar duâ edip vakfe yaptı Dinî hükümlerin tamamlandığını bildiren âyet de bu esnada indi(408)
"Bugün kâfirler dininizi yok etmekten ümitlerini kestiler Artık onlardan korkmayın, Benden korkun Bugün, sizin dininizi kemâle erdirdim, üzerindeki nimetimi tamamladım ve size din olarak İslâmı' seçip ondan hoşnûd oldum"(409)
Güneş battıktan sonra Hz peygamber (sas) Arafattan ayrıldı Akşam ve yatsı namazlarını Müzdelife'de birlikte (cem-i tehîr) ile kıldı(410) Geceyi burada geçirdi Sabah namazından sonra Meş'ar-ı harâm'da hava aydınlanıncaya kadar vakfe yaptı Güneş doğmadan Mina'ya hareket etti Burada Akabe Cemresi'ne taş atarken:
"Ey nâs, din işlerinde aşırılıktan sakının Sizden önceki ümmetlerin helâkine sebep, din işlerinde taşkınlık göstermeleridir" (411) buyurdu
Rasûl-i Ekrem (sas), kurban bayramının 1 ve 2'inci günlerinde (10 ve 11 Zilhicce) birer hutbe de Mina'da okudu "Hac ibâdetini, Benden gördüğünüz gibi ifa edin," buyurdu(412) Kurban edilmek üzere hazırlanan 100 deveden 63'ünü bizzât kesti Kalan 37'yi de Hz Ali'ye kestirdi Her birinden birer parça et alınıp pişirildi Kalanı da fakirlere dağıtıldı Sonra Rasûlüllah (sas) tıraş olup ihramdan çıktı Mekke'ye inip ziyâret tavâfını yaptıktan sonra tekrar Minaya döndü Bayram günlerini Mina'da geçirdi Haccın diğer menâsikini yerine getirdi Bayramın dördüncü günü Mekke'ye geldi Vedâ Tavâfı'nı yaptıktan sonra 14 Zilhicce Çarşamba günü Mekke'den ayrılıp Medine'ye dödü
3- VEDÂ HUTBESİ
(9 Zilhicce l0 H/8 Mart 632 M Cuma)
Peygamberimiz Hz Muhammet (sas) Vedâ haccında, 9 Zilhicce Cuma günü zevâlden sonra Kasvâ adlı devesi üzerinde, Arafat Vâdisi'nin ortasında 124 bin Müslümanın şahsında bütün insanlığa şöyle hitabetti
"Hamd Allah'a mahsustur O'na hamdeder, O'ndan yardım isteriz Allah kime hidâyet ederse, artık onu kimse saptıramaz Sapıklığa düşürdüğünü de kimse hidâyete erdiremez Şehâdet ederim ki; Allah'dan başka ilâh yoktur Tektir, eşi ortağı, dengi ve benzeri yoktur Yine şehâdet ederim ki, Muhammed O'nun kulu ve Rasûlüdür (413/1)
Ey Nâs! Sözümü iyi dinleyiniz Bilmiyorum, belki bu seneden sonra sizinle burada ebedî olarak bir daha berâber olamayacağım
İnsanlar! Bu günleriniz nasıl mukaddes bir gün, bu aylarınız nasıl mukaddes bir ay, bu şehriniz Mekke nasıl kutsal bir şehir ise, canlarınız, mallarınız, nâmus ve şerefiniz de öylece mukaddestir; her türlü tecâvüzden masûndur(413/2)
Ashâbım! Yarın rabbınıza kavuşacaksınız Bugünkü her hâl ve hareketinizden muhakkak sorulacaksınız Sakın benden sonra eski sapıklıklara dönüp de birbirinizin boynunu vurmayınız(413/3) Bu vasiyyetimi burada bulunanlar, bulunmayanlara bildirsinler Olabilir ki, bildirilen kimse, burada bulunup da işitenden daha iyi anlayarak hıfzetmiş olur (414)
Ashâbım! Kimin yanında bir emânet varsa, onu sâhibine versin Fâizin her çeşidi kaldırılmıştır, ayağımın altındadır Fakat aldığınız borcun aslını ödemek gerekir Ne zulmediniz, ne de zulme uğrayınız Allah'ın emriyle bundan böyle fâizcilik yasaktır Câhiliyetten kalma bu çirkin âdetin her türlüsü ayağımın altındadır İlk kaldırdığım fâiz de Abdülmuttalib'in oğlu amcam Abbas'ın fâiz alacağıdır (415/1)
Ashâbım! Câhiliyet devrinde güdülen kan davaları da tamamen kaldırılmıştır Kaldırdığım ilk kan davası, Abdülmüttalib'in torunu (amcalarımdan Hâris'in oğlu) Rabîanın kan davasıdır(415/2)
Ey Nâs! Kadınların haklarını gözetmenizi ve bu konuda Allah'tan korkmanızı tavsiye ederim Siz kadınları Allah'ın emâneti olarak aldınız Onların nâmus ve ismetlerini Allah adına söz vererek helâl edindiniz Sizin kadınlar üzerinde hakkınız, onların da sizin üzerinizde hakları vardır Sizin kadınlar üzerindeki haklarınız, âile nâmusu ve şerefinizi kimseye çiğnetmemeleridir Eğer onlar sizden izinsiz râzı olmadığnız kimseleri âile yuvanıza alırlarsa, onları hafifçe dövüp korkutabilirsiniz Kadınların sizin üzerinizdeki hakları ise, örfe göre her türlü (meşru ihtiyaçlarını), yiyecek ve giyeceklerini temin etmenizdir (416)
Mü'minler! Size iki emânet bırakıyorum Onlara sımsıkı sarıldıkça yolunuzu hiç şaşırmazsınız Bu emânetler, Allah'ın kitabı Kur'ân ve O'nun Peygamberinin sünnetidir (417)
Ey Nâs! Devâmlı dönmekte olan zaman, Allah'ın gökleri ve yeri yarattığı günkü duruma dönmüştür Bir yıl, l2 aydır bunlardan 4'ü Zilkade, Zilhicce, Muharrem ve Recep hürmetli aylardır(418)
Ashâbım! Bugün şeytan sizin şu topraklarınızda yeniden nüfûz ve saltanatını kurma gücünü ebedî olarak kaybetmiştir Fakat size yasakladığım bu şeyler dışında, küçük gördüğünüz şeylerde ona uyarsanız, bu da onu sevindirir ona cesâret verir Dininizi korumak için bunlardan da uzak kalınız (419)
Mü'minler! Sözümü iyi dinleyin, iyi belleyin Rabbınız birdir, babanız birdir Hepiniz Âdem'densiniz, Âdem de topraktan yaratılmıştır Hiç kimsenin başkaları üzerinde soy sop üstünlüğü yoktur Allah katında üstünlük, ancak takvâ iledir(420) Müslüman müslümanın kardeşidir Böylece bütün müslümanlar kardeştir Gönül hoşluğu ile kendisi vermedikçe, başkasının hakkına el uzatmak helâl değildir Ashabım! Nefsinize de zulmetmeyin Nefsinizin de üzerinizde hakkı vardır Bu nasihatlarımı burada bulunanlar, bulunmayanlara tebliğ etsinler(421)
Ey Nâs! Cenâb-ı Hak Kur'an da her hak sahibine hakkını vermiştir Mirâsçı için ayrıca vasiyyet etmeye gerek yoktur (422)Çocuk kimin döşeğinde doğmuşsa, ona âittir Zina eden için ise mahrûmiyet vardır Babasından başkasına soy (neseb) iddiâsına kalkışan soysuz, yahut efendisinden başkasına intisâba yeltenen nankör, Allah'ın gazabına, meleklerin lânetine ve bütün müslümanların ilencine uğrasın Cenâb-ı Hak böylesi insanların ne tevbelerini ne de adâlet ve şâhitliklerini kabûl eder(423)
Ashabım! Alllah'tan korkun, beş vakit namazınızı kılın, Ramazan orucunuzu tutun, malınızın zekatını verin, âmirlerinize itaat edin Böylece Rabbınızın Cennetine girersiniz(424)
Ey Nâs! Yarın beni sizden soracaklar, ne dersiniz? Ashâbı kiram:
- Allah'ın dinini teblîg ettin, vazîfeni hakkıyla yaptın, bize nasihat ve vasiyette bulundun, diye şehadet ederiz, dediler Rasûlüllah (sas) mübarek şehâdet parmağını göğe doğru kaldırdı, cemâat üzerine çevirip indirdikten sonra üç defa:
- Şâhid ol Yâ Rab! Şâhid ol Yâ Rab! Şâhid ol Yâ Rab! buyurdu"(425)
(399) el-Buhârî, 2/285; Tecrid Tercemesi, 4/548 (Hadis No: 646)
(400) Müslim, 4/43 (K Fedâil, 63); el-Buhârî, 2/104; Tecrid Tercemesi, 4/748 (Hadis No: 679)
(401) Aynî, Umdetü'l-Kâri, 4/115; Tecrid Tercemesi, 4/551
(402) Asr-ı Seadet, 1/191; Tecrid Tercemesi, 2/245-248 Hadis No: 240 ve izahı
(403) el-Buhârî, 2/29-30; Tecrid Tercemesi, 3/428 (Hadis No: 547)
(404) Müslim, 2/887, K Hac B Haccetü'n-Nebiy (Hadis No: 1218)
(405) el-Buhârî, 2/146; Tecrid Tercemesi, 6/100-101 (Hadis No: 767) ve 6/106 (Hadis No: 769); Zâdü'l-Meâd, 1/369; Tecrid Tercemesi, 10/426
(406) el-Buhârî, 2/173; Tecrid Tercemesi, 6/169 (Hadis No: 811)
(407) Cem-i takdim: İkincisinin henüz vakti girmeden, iki vakit namazı birlikte kılmaktır
(408) el-Buhârî, 1/16; Tecrid Tercemesi, 1/45 (Hadis No: 42 ve 10/435)
(409) el-Mâide Sûresi, 3; Bu âyet en son inen ahkâm âyetidir Bir gün sonra (10 Zilhicce) Mina'da inen "Allah'a döndürüleceğiniz ve sonra haksızlığa uğramadan herkesin kazandığının tastamam verileceği günden korkunuz" (el-Bakara Sûresi, 282) anlamındaki âyetle Kur'ân-ı Kerim tamamland Bundan sonra dinî hükümlerde hiç bir ziyâde ve değişme (nesh) olmadı 81 gün sonra Rasûlüllah (sas) vefât etti (bkz Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, 2/1569)
(410) Cem-i tehîr: Birincisinin vakti çıktıktan sonra, iki vaktin namazını birlikte kılmaktır
(411) İbn Mâce, es–Sünen, 2/1008 (Hadis No: 3029); Zâdü'l-Meâd, l/473; Tecrid Tercemesi, 10/436
(412) Zâdü'l-Meâd, l/475; Tecrid Tercemesi, 10/437; Müslim, 2/943, (Hadis No: 1297)
(413/1) Müslim 2/593 (Hadis No: 868); Ebû Dâvûd, 1/252 (Hadis No: 1097); İbn Mâce, 1/610 (Hadis No: 1892-1893)
(413/2) el-Buhârî, 1/24; Tecrid Tercemesi, 1/63 (Hadis No: 61); Riyâzü's-Sâlihîn Tercemesi, 1/253 (Hadis No: 203); Beyhakî, es-Sünen'ü'l Kübra, 5/274; İbn Hişâm, 4/250
(413/3) el-Buhârî, 1/38; Tecrid Tercemesi, 1/99 (Hadis No: 101); Riyazüs'Sâlihîn Tercemesi, 2/111 (Hadis No: 701); İbn Hişâm, 4/250
(414) el-Buhârî, 5/126-127; Müslim, 2/889 (Hadis No: 1218); Beyhakî, Sünen, 5/140, Haydarabad, 1352; Tecrid Tercemesi, 10/437 (Hadis No: 1654) Riyâzü's-Sâlihîn Tercemesi, 1/260-262 (Hadis No: 211)
(415/1) Müslim, 2/889 (Hadis No: 1218); Ebû Dâvûd, 1/442 (Hadis No: 1905); Beyhakî, 5/275; İbn Hişâm, 4/251
(415/2) Ebû Dâvûd, 2/219, (Hadis No: 3334); İbn Hişâm, 4/251; Rabîa, oğluna süt anne bulmak için Sa'd Oğulları kabîlesine gittiğinde Hüzeyl onu öldürmüştü Peygamber (sas) Efendimiz koyduğu yasakları önce kendi yakınlarında uygulamıştır
(416) Tirmizî, 3/467, (Hadis No: 1163); Ebû Dâvûd, 1/442 (Hadis No: 1905); İbn Mâce, 1/594 (Hadis No: 1851); Riyâzü's-Sâlihin Tercemesi, 1/318-319 (Hadis No: 274); İbn Hişâm, 4/251
(417) Mâlik, el-Muvatta, 2/899 (Kader, 3); Müslim, 2/889-890 (Hadis No: 1218); Ebû Dâvûd, 1/442 (Hadis No: 1905); et-Tirmizî, 5/662-663 Hadis No: 3786, 3788); İbn Mâce, 2/1025 (Hadis No: 3074)
(418) el-Buhârî, 4/126-127; Tecrid Tercemesi, 10/437-330 (Hadis No: 1654); İbn Hişâm, 4/251
(419) İbn Hişâm, 4/251
(420) Ahmed b Hanbel, Müsned, 5/411 Kahire, 1313; Mecmau'z-Zevâid, 3/266 ve 8/84, Beyrut, 1967
(421) el-Buhârî, 1/35
(422) Ebû Dâvûd, 2/103 (Hadis No: 2870)
(423) İbn Hîşâm, 4/253
(424) et-Tirmizi, es-Sünen, 2/516 (Hadis No: 616); Riyâzü's-sâlihîn, 1/106 (Hadis No: 73)
(425) Müslim, 2/890 (Hadis No: 1218); Ebû Dâvûd, 1/442 (Hadis No: 1905); İbn Hişâm, 4/250-253; Tecrid Tercemesi, 10/431-434
|