Çocuklar İçin Dini Hikayeler - Çocuklara Dini Hikayeler - Dini Hikayeler

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-08-2012

Çocuk ve Top
Fatma UÇARLAR

Adeta bir çıkın gibi büzülmüş

üstünde battaniye olduğu halde titriyordu

Yaz mevsimin o sıcak sabahı böyle titremesi elbette soğuktan veya hastalıktan değildi

Sinirleri boşalmış kendi kendine “umarım hata yapmamışımdır

umarım oğulcuğum biran önce gelir

ne olur Allah’ım üzüleceğim bir sonuç olmaz

yoksa dayanamam “ diye dua ediyor ve gel gitler içindeki ruh hali ile kah ayak sesi duymuş gibi dikkat kesilip

kapıya koşuyor

kah camdan dışarıya bakıyor sonra yine büyük bir ruh sıkıntısı ile büzütmüş bir şekilde divana yatıyordu

Bir gün öncesiydi

Küçük çocuğu eve gelince ağabeyinin nerede olduğunu sorduğunda çocuğu;
- “Top oynadık ağabeyim topu kömürlüğe bıraktıktan sonra gelecek” dedi

Anne bu sözden tedirgin olmuştu

Ne topu? Top neden eve getirilmiyor da kömürlüğe bırakılıyordu? Geldiğinde oğluna sordu; oğlu biraz çekingen ve tedirgin

topu okulda bulduğunu

kızacağını bildiğinden de kömürlüğe koyduğunu

zaman zaman kardeşiyle o topu oynadıklarını söyledi

Böyle bir şey nasıl olabilirdi? Başkasına ait ve kimin olduğu belli olmayan bir eşya nasıl eve getirilirdi? O’na

hiç kimsenin özel eşyasının izinsiz alınamayacağı

insanın kendi olanaklarıyla yetinmesini bilmesi ve mutluluğu kendi içinde bulması gerektiği öğretilmişti

Her istediği olacak diye bir lüksü de olamazdı

Hangi koşullarda olursa olsun zayıflık göstermemeliydi

Bir şeyi elde etmek için sabretmeli

çaba sarf etmeliydi

O yüzden aynı ilkeler ile yetiştirmeye çalıştı çocuklarını

Biliyordu ihtiyaçlarını tam olarak karşılayamıyordu ama olsun

bir çoklarından daha iyi durumdalardı

Onlara da dışarıdan bakıp imrenenler vardı mutlaka

Çok da zor bir yaşamları yoktu

Çocuklarına harçlık veremiyordu belki ama giyimlerini

yemeklerini

okul ihtiyaçlarını elinden geldiğince eksiksiz olarak yapmaya çalışıyordu
Topu görmek istediğini söyledi

Biraz sonra oğlu getirdiği topu

annesine uzattı

Top naylon bir toptu

pahalı bir şey de değildi

madem ihtiyaçları vardı neden kendisinden istenmiyordu? O çocuklarını böyle mi terbiye etmişti? Erişilemez dertlerini paylaşamayacakları bir anne olarak mı görüyordu çocukları kendisini de ihtiyaçları olan bir topu annelerinden istemiyorlardı? Çok sinirlendi ve topu bıçakla keserek çöpe attı

Çocukları böyle bir zafiyeti nasıl gösterebilirdi? Bu hatayı telafi ettirmeliydi

Oğluna sert bir ses tonu ile;
-“Bir daha eve kendinize ait olmayan hiçbir şey girmeyecek

Çalışacak ve bu topu kendi imkanların ile alıp okuldan aldığın yere bırakacaksın

Bunun için yarın cumartesi

simit satıp bu parayı kazanacaksın” dedi

Akşam yemekleri

ve akşamdan sonraki saatlerde de evde suskun ve soğuk saatler yaşandı

Sabah gün ağarınca oğlunu uyandırıp eline fırın tepsisini verirken

simit alması için çocuğuna verebileceği parası da olmadığından saatini simitlere karşılık olarak simitçi fırınına bırakmasını ve simitleri sattıktan sonra da simit parasını ödeyip saatini geri almasını söyledi

Ömer

anneye karşı gelen kaba bir çocuk değildi

Hiç bir şey demeden tepsi elinde evden ayrıldı

Anne pencereden oğlunun gidişini takip etti

Henüz on iki yaşındaydı

Kibar

pırıl pırıl bir çocuktu

Daha önce hiçbir yerde çalışmamıştı

Oğlunun elinde simit tepsisi ile “simit

simitçi

Sıcak simitlerim var” diye bağırabileceğini hiç sanmıyor ve aklı da almıyordu

Dışarıda gördüğü simitçi çocukların içinde mutlaka çok garip ve farklı kalacaktı

Acaba diğer simitçiler “sen de nereden çıktın? Bu mekan bizim

git buradan” deyip oğulcuğunu hırpalarlar mıydı? O dövüşmeyi de bilmezdi

Verdiği ceza ağır mıydı? Hep bunları düşünüyor kulağında oğulcuğunun o narin “simit

simitçi

sıcak simitlerim var” diyen sesini duyar gibi oluyor

bu onu iyice tedirgin ediyordu

Saat epeyce ilerlemiş ama Ömer hala eve gelmemiştir

Bu kez içini bir korku aldı

Ya çocuğu gelmezse

ne yapardı? O oğlunun iyiliği için bunu yapmıştı

Bu arada küçük kızı da uyanmış sarı saçları ve pijaması ile kapıya yaslanmış bir vaziyette ağabeyinin nerede olduğunu soran gözlerle annesine bakıyordu

Nerede hata yapmıştı? Verdiği ceza ağır mıydı acaba? Ama çocuğu da böyle davranmamalı

kendisine ait olmayan bir eşyaya el uzatmamalıydı

Zaman geçmek bilmiyordu

Ya çocuğu eve dönmezse

ne yapardı? Kendisine çok mu kızmıştı? O’nu anlayabiliyor muydu? Veya o çocuğunu anlayabiliyor muydu? Zaman da geçmek bilmiyordu

Elinden ayağından can kesilmişti

adeta sekaret gibi bitkin bir haldeydi

Zil çalsa

anneciğim geldim dese sım sıkı sarılıverse oğulcuğuna

Daha şimdiden ne kadar da özlemişti

ne kadar da seviyordu oğlunu

oğlunun da annesinin bu davranışı

kendisinin iyiliği için yaptığını bilmesini umuyordu

Çocukluğu geldi aklına

Okuldan dönüyorlardı

bir evin bahçe duvarından dışarıya sarkan kayısı ve erik ağaçlarının dallarındaki meyvelerden arkadaşları ile birlikte o da toplamış ve yiyerek eve ulaşmıştı

Anneciği yediği meyveleri görünce nereden aldığını sorduğunda o da anlatması üzerine annesi bu davranışın doğru olmadığını o meyvelerin izinsin alınamayacağını

kendisinden habersiz oyuncağı

kitabı

tokası alınırsa nasıl hoşnut olmaz ise bahçe sahibinin de bu durumdan hoşnut olmayacağını o yüzden gidip bahçe sahibinden özür dilemesini ve yediği meyveleri helal etmesini istemesini söyledi

O ana kadar yaptığı davranışın hata olduğunu bilmediğinden oldukça üzülmüş ve mahcup da olmuştur

Özür dilemek için gittiğinde yüksek bahçe duvarı olan evin kapısını zor bulmuş ve kapının demir tokmağını vurduğu halde kapı açılmayınca kapıyı açıp içeri girince büyük bir bahçenin içinde bulmuştu kendisini

Çok uzakta şalvarlı bir teyze vardı

Teyzenin yanına vardığında onun maydanoz kesmekte olduğunu gördü

Mahcup ve sıkılgan bir şekilde yaptığı davranışı ve annesinin kendisine kızdığını söyleyerek özür diledi

Bu konuşma teyzenin çok hoşuna gitmiş olacak ki

O’nu öptükten sonra yanına

biraz daha meyve

maydanoz

yeşil soğan koyarak annesine de selam söylemesini isteyip kapıdan uğurlamıştı

O günden sonra da hiçbir kimsenin eşyasına elini uzatmamıştı

İsteksizce kahvaltıyı hazırlarken dilinde de dua mırıldanıyordu

Evde ekmek de yoktu

tekrar camdan dışarıya bakmak isterken

bir anda çalan zil sesi ile kapıya koştu

Ömer’i gelmişti

Öyle bir kucakladı ki oğulcuğunu

Sanki günlerdir görememenin hasreti vardı üzerinde

Bu kucaklaşma anında anne oğul ikisi de ağlıyordu

Ömer elindeki üç sıcak simit ile birlikte

avucundaki bir tomar kağıt ve bozuk paraları annesine uzatırken:
-“Anneciğim

bu kadar para kazandım

Yaptığım davranıştan dolayı üzgünüm deyince Anne :
-“Oğlum biz de hatalar yapa yapa hata yapmamayı öğrendik

Ama önemli olan zararı başkasına dokunacak hata yapmamak

Ben sana da kardeşine de güveniyorum

İleri de başkaları da sizlerle gurur duyacak

Şimdi bu para ile iki top al

Biri kendinizin olsun kardeşinle oynarsınız

diğerini de okulda bulduğun topun yerine koy belki sahibi vardır topunu bulduğuna sevinir

Bu günkü kahvaltı ekmeğimiz de

oğlumun helal parasından olsun haydi iki ekmek al da gel ” derken çocuğuyla gurur duyuyor ve Allah’a şükrediyordu

Çocukluğumu Buldum

Dün gece çocuk oldum

Zaman yolculuğu yapmadan
Çocukluğumu buldum

Bedenim büyük gelse de
salıncağa kaydırağa

Örtüştü ruhum
Parktaki çocuklarla

Pamuk helvası aldım
Pespembe

Balonlarım da oldu
Rengârenk

Ama bir eksiklik vardı yine de

Nazlanacağım ne annem

Ne de babam tutuyordu ellerimden

Pamuk helvasının tadı da bir garipti

Yoksa Ağız tadım mı değişti ne?
Olsun

yine de mutluydum!
Gözlerimi yumdum

İşte şimdi çocuktum

Ben de onlar gibi

Kahkahalar savurdum

Dün gece çocuk oldum

Zaman yolculuğu yapmadan

Çocukluğumu buldum

09-08-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Çocuklar İçin Dini Hikayeler - Çocuklara Dini Hikayeler - Dini Hikayeler Çocuk ve Top Fatma UÇARLAR Adeta bir çıkın gibi büzülmüş üstünde battaniye olduğu halde titriyordu Yaz mevsimin o sıcak sabahı böyle titremesi elbette soğuktan veya hastalıktan değildi Sinirleri boşalmış kendi kendine “umarım hata yapmamışımdır umarım oğulcuğum biran önce gelir ne olur Allah’ım üzüleceğim bir sonuç olmaz yoksa dayanamam “ diye dua ediyor ve gel gitler içindeki ruh hali ile kah ayak sesi duymuş gibi dikkat kesilip kapıya koşuyor kah camdan dışarıya bakıyor sonra yine büyük bir ruh sıkıntısı ile büzütmüş bir şekilde divana yatıyordu Bir gün öncesiydi Küçük çocuğu eve gelince ağabeyinin nerede olduğunu sorduğunda çocuğu; - “Top oynadık ağabeyim topu kömürlüğe bıraktıktan sonra gelecek” dedi Anne bu sözden tedirgin olmuştu Ne topu? Top neden eve getirilmiyor da kömürlüğe bırakılıyordu? Geldiğinde oğluna sordu; oğlu biraz çekingen ve tedirgin topu okulda bulduğunu kızacağını bildiğinden de kömürlüğe koyduğunu zaman zaman kardeşiyle o topu oynadıklarını söyledi Böyle bir şey nasıl olabilirdi? Başkasına ait ve kimin olduğu belli olmayan bir eşya nasıl eve getirilirdi? O’na hiç kimsenin özel eşyasının izinsiz alınamayacağı insanın kendi olanaklarıyla yetinmesini bilmesi ve mutluluğu kendi içinde bulması gerektiği öğretilmişti Her istediği olacak diye bir lüksü de olamazdı Hangi koşullarda olursa olsun zayıflık göstermemeliydi Bir şeyi elde etmek için sabretmeli çaba sarf etmeliydi O yüzden aynı ilkeler ile yetiştirmeye çalıştı çocuklarını Biliyordu ihtiyaçlarını tam olarak karşılayamıyordu ama olsun bir çoklarından daha iyi durumdalardı Onlara da dışarıdan bakıp imrenenler vardı mutlaka Çok da zor bir yaşamları yoktu Çocuklarına harçlık veremiyordu belki ama giyimlerini yemeklerini okul ihtiyaçlarını elinden geldiğince eksiksiz olarak yapmaya çalışıyordu Topu görmek istediğini söyledi Biraz sonra oğlu getirdiği topu annesine uzattı Top naylon bir toptu pahalı bir şey de değildi madem ihtiyaçları vardı neden kendisinden istenmiyordu? O çocuklarını böyle mi terbiye etmişti? Erişilemez dertlerini paylaşamayacakları bir anne olarak mı görüyordu çocukları kendisini de ihtiyaçları olan bir topu annelerinden istemiyorlardı? Çok sinirlendi ve topu bıçakla keserek çöpe attı Çocukları böyle bir zafiyeti nasıl gösterebilirdi? Bu hatayı telafi ettirmeliydi Oğluna sert bir ses tonu ile; -“Bir daha eve kendinize ait olmayan hiçbir şey girmeyecek Çalışacak ve bu topu kendi imkanların ile alıp okuldan aldığın yere bırakacaksın Bunun için yarın cumartesi simit satıp bu parayı kazanacaksın” dedi Akşam yemekleri ve akşamdan sonraki saatlerde de evde suskun ve soğuk saatler yaşandı Sabah gün ağarınca oğlunu uyandırıp eline fırın tepsisini verirken simit alması için çocuğuna verebileceği parası da olmadığından saatini simitlere karşılık olarak simitçi fırınına bırakmasını ve simitleri sattıktan sonra da simit parasını ödeyip saatini geri almasını söyledi Ömer anneye karşı gelen kaba bir çocuk değildi Hiç bir şey demeden tepsi elinde evden ayrıldı Anne pencereden oğlunun gidişini takip etti Henüz on iki yaşındaydı Kibar pırıl pırıl bir çocuktu Daha önce hiçbir yerde çalışmamıştı Oğlunun elinde simit tepsisi ile “simit simitçi Sıcak simitlerim var” diye bağırabileceğini hiç sanmıyor ve aklı da almıyordu Dışarıda gördüğü simitçi çocukların içinde mutlaka çok garip ve farklı kalacaktı Acaba diğer simitçiler “sen de nereden çıktın? Bu mekan bizim git buradan” deyip oğulcuğunu hırpalarlar mıydı? O dövüşmeyi de bilmezdi Verdiği ceza ağır mıydı? Hep bunları düşünüyor kulağında oğulcuğunun o narin “simit simitçi sıcak simitlerim var” diyen sesini duyar gibi oluyor bu onu iyice tedirgin ediyordu Saat epeyce ilerlemiş ama Ömer hala eve gelmemiştir Bu kez içini bir korku aldı Ya çocuğu gelmezse ne yapardı? O oğlunun iyiliği için bunu yapmıştı Bu arada küçük kızı da uyanmış sarı saçları ve pijaması ile kapıya yaslanmış bir vaziyette ağabeyinin nerede olduğunu soran gözlerle annesine bakıyordu Nerede hata yapmıştı? Verdiği ceza ağır mıydı acaba? Ama çocuğu da böyle davranmamalı kendisine ait olmayan bir eşyaya el uzatmamalıydı Zaman geçmek bilmiyordu Ya çocuğu eve dönmezse ne yapardı? Kendisine çok mu kızmıştı? O’nu anlayabiliyor muydu? Veya o çocuğunu anlayabiliyor muydu? Zaman da geçmek bilmiyordu Elinden ayağından can kesilmişti adeta sekaret gibi bitkin bir haldeydi Zil çalsa anneciğim geldim dese sım sıkı sarılıverse oğulcuğuna Daha şimdiden ne kadar da özlemişti ne kadar da seviyordu oğlunu oğlunun da annesinin bu davranışı kendisinin iyiliği için yaptığını bilmesini umuyordu Çocukluğu geldi aklına Okuldan dönüyorlardı bir evin bahçe duvarından dışarıya sarkan kayısı ve erik ağaçlarının dallarındaki meyvelerden arkadaşları ile birlikte o da toplamış ve yiyerek eve ulaşmıştı Anneciği yediği meyveleri görünce nereden aldığını sorduğunda o da anlatması üzerine annesi bu davranışın doğru olmadığını o meyvelerin izinsin alınamayacağını kendisinden habersiz oyuncağı kitabı tokası alınırsa nasıl hoşnut olmaz ise bahçe sahibinin de bu durumdan hoşnut olmayacağını o yüzden gidip bahçe sahibinden özür dilemesini ve yediği meyveleri helal etmesini istemesini söyledi O ana kadar yaptığı davranışın hata olduğunu bilmediğinden oldukça üzülmüş ve mahcup da olmuştur Özür dilemek için gittiğinde yüksek bahçe duvarı olan evin kapısını zor bulmuş ve kapının demir tokmağını vurduğu halde kapı açılmayınca kapıyı açıp içeri girince büyük bir bahçenin içinde bulmuştu kendisini Çok uzakta şalvarlı bir teyze vardı Teyzenin yanına vardığında onun maydanoz kesmekte olduğunu gördü Mahcup ve sıkılgan bir şekilde yaptığı davranışı ve annesinin kendisine kızdığını söyleyerek özür diledi Bu konuşma teyzenin çok hoşuna gitmiş olacak ki O’nu öptükten sonra yanına biraz daha meyve maydanoz yeşil soğan koyarak annesine de selam söylemesini isteyip kapıdan uğurlamıştı O günden sonra da hiçbir kimsenin eşyasına elini uzatmamıştı İsteksizce kahvaltıyı hazırlarken dilinde de dua mırıldanıyordu Evde ekmek de yoktu tekrar camdan dışarıya bakmak isterken bir anda çalan zil sesi ile kapıya koştu Ömer’i gelmişti Öyle bir kucakladı ki oğulcuğunu Sanki günlerdir görememenin hasreti vardı üzerinde Bu kucaklaşma anında anne oğul ikisi de ağlıyordu Ömer elindeki üç sıcak simit ile birlikte avucundaki bir tomar kağıt ve bozuk paraları annesine uzatırken: -“Anneciğim bu kadar para kazandım Yaptığım davranıştan dolayı üzgünüm deyince Anne : -“Oğlum biz de hatalar yapa yapa hata yapmamayı öğrendik Ama önemli olan zararı başkasına dokunacak hata yapmamak Ben sana da kardeşine de güveniyorum İleri de başkaları da sizlerle gurur duyacak Şimdi bu para ile iki top al Biri kendinizin olsun kardeşinle oynarsınız diğerini de okulda bulduğun topun yerine koy belki sahibi vardır topunu bulduğuna sevinir Bu günkü kahvaltı ekmeğimiz de oğlumun helal parasından olsun haydi iki ekmek al da gel ” derken çocuğuyla gurur duyuyor ve Allah’a şükrediyordu Çocukluğumu Buldum Dün gece çocuk oldum Zaman yolculuğu yapmadan Çocukluğumu buldum Bedenim büyük gelse de salıncağa kaydırağa Örtüştü ruhum Parktaki çocuklarla Pamuk helvası aldım Pespembe Balonlarım da oldu Rengârenk Ama bir eksiklik vardı yine de Nazlanacağım ne annem Ne de babam tutuyordu ellerimden Pamuk helvasının tadı da bir garipti Yoksa Ağız tadım mı değişti ne? Olsun yine de mutluydum! Gözlerimi yumdum İşte şimdi çocuktum Ben de onlar gibi Kahkahalar savurdum Dün gece çocuk oldum Zaman yolculuğu yapmadan Çocukluğumu buldum